Trening na zdrowy kręgosłup. Coraz więcej osób zmaga się z wadami postawy. Wszystko przez siedzący tryb życia. Jeździmy samochodem, potem pracujemy przed komputerem, a nasze plecy cierpią. Sprawdź, jakie ćwiczenia wzmocnią kręgosłup. Lek. Rafał Gryszkiewicz. Witam, w pierwszej kolejności należy zgłosić się do ortopedy i
W tym artykule w przystępny sposób przekaże Ci informacje na temat: – Bólu nadgarstka (dowiesz się z jakim dokładnie problemem się mierzysz), – Różnych objawów i ich lokalizacji, – Przyczyn Twojego problemu, – Rokowań i niezbędnych wskazówek do poprawy Twojej sprawności Celem głównym poniższego artykułu jest pomoc Tobie w odnalezieniu się w niekorzystnej sytuacji bólu ręki/nadgarstka. Poprzez zapoznanie się z moim artykułem prawdopodobnie będziesz w stanie znaleźć źródło swojego problemu, a dalej dowiedzieć się więcej na temat drogi leczenia. Oby się udało, no to zaczynamy! Trochę o anatomii dłoni i palców Żeby zrozumieć problem bólu w nadgarstka warto poznać najpierw budowę nadgarstka, zachęcam do nie pomijania tego ważnego fragmentu. W przypadku budowy dłoni warto zacząć od dwóch kości przedramienia, które łączą się z nadgarstkiem. Mówimy tu o kości promieniowej i łokciowej, które wpływają na znacznie większe możliwości ruchów ręką. Sama dłoń ma bardzo skomplikowaną budowę. Składa się z 27 kości, do których przyczepia się wiele ścięgien mięśni przedramienia. Teraz skupmy się na samym nadgarstku. Nadgarstek zbudowany jest z ośmiu niewielkich kości, które tworzą dwa ciasne rzędy. Pierwszy rząd kości tworzy połączenie z przedramieniem (staw promieniowo-nadgarstkowy – składający się z panewki utworzonej przez kość promieniową i krążek stawowy oraz główki utworzonej przez kość łódeczkowata, księżycowatą i trójgraniastą). Kości drugiego rzędu oprócz połączeń z pierwszym rzędem tworzą połączenia z kośćmi śródręcza. Całość jest silnie stabilizowana przez torebkę stawową, a także bardzo złożony układ więzadłowy. Dzięki więzadłom i torebkom stawowym zachowana jest stabilność stawowa, nawet podczas bardzo dużych obciążeń ręki. Stawy nadgarstka umożliwiają trójwymiarowe ruchy dłoni: zgięcie grzbietowe (gdy palce skierowane są ku górze), zgięcie dłoniowe (gdy palce skierowane są w dół), odchylenie w prawo i w lewo (nazywane zgięciem do promieniowym i do łokciowym) oraz obwodzenie, na które składają się wymienione powyżej ruchy. Wszelkie ruchy nadgarstka wykonywane są za pomocą mięśni przedramienia i dłoni. Dalsza część dłoni to kości śródręcza i paliczki zwane potocznie palcami. W dłoni mamy 5 kości śródręcza oraz po 3 paliczki na jednej palec, tylko kciuk posiada dwa paliczki. Fot. Przykład układu kości dłoni Za stabilizację całego kompleksu dłoni odpowiadają 3 sprawnie działające systemy. Należą do nich: układ kostno-więzadłowy (prawidłowo ułożone kości połączone torebkami stawowymi i więzadłami), układ mięśniowy (sprawnie działające mięśnie odpowiedzialne za prawidłowy przebieg ruchu w stawie), układ nerwowy (odpowiedzialny za sterowanie oraz zarządzanie każdym procesem zachodzącym w naszym ciele), Zaburzenie pracy, któregoś z elementów systemu może prowadzić do zmniejszenia stabilności nadgarstka. Mamy wówczas do czynienia z nieprawidłowym ustawieniem kości nadgarstka, co przekłada się na jakość ruchu i powstanie znacznych przeciążeń. Fot. Położenie mięśni kłębu i kłębika Objawy bólu nadgarstka: co mnie boli? Poznaj lokalizację objawów W tym przypadku za ból odpowiadają dwa problemy, które tak naprawdę są jedną i tą samą dysfunkcją, ale na różnych etapach. 1 Zmiany przeciążeniowe Fot. Najczęstszy rejon przeciążeń nadgartska Zmiany przeciążeniowe to najczęstsza przyczyna dolegliwości bólowych nadgarstka. W przypadku tego problemu za ból najczęściej odpowiedzialne są dwa mechanizmy: – konflikt dwóch struktur kostnych: kość promieniowa konfliktuje się z pierwszym rzędem kości nadgarstka, lub konflikt kości nadgarstka między sobą, – konflikt kości z tkankami miękkimi. W wyniku konfliktu czyli nadmiernego napierania dwóch tkanek na siebie pojawia się często lokalny stan zapalny wywołujący charakterystyczne objawy. Najczęstszym objawem jest ostry i kłujący ból nasilający się podczas wykonywania określonych czynności. Najbardziej dokuczliwe są skrajne zakresy ruchu: maksymalne zgięcie i wyprost nadgarstka lub złożone ruchy dłoni: np. zamykanie kluczem drzwi, pociągnięcie za klamkę, zakręcanie butelki, podnoszenie torby czy robienie pompek. Ból nadgarstka może pojawić się także podczas ciągnięcia za różne przedmioty. Ból często może promieniować w kierunku łokcia. Bardzo często możesz odczuwać zmęczenie, osłabienie i niepewność ręki podczas przenoszenia różnych przedmiotów. Objawy nasilają się wraz ze wzrostem obciążeń. W wielu przypadkach ostry i nagły ból, może powodować wypuszczenie przedmiotu z dłoni. W dużej ilości przypadków dochodzi do pojawienia się torbieli w okolicy nadgarstka. (O torbieli możesz przeczytać w innym moim artykule). Do charakterystycznych objawów należy także zaostrzenie dolegliwości podczas pracy fizycznej lub w czasie uprawiania sportu (angażującego pracę rąk). Jeśli dolegliwości nadgarstka będą się utrzymywać mogą pojawić się dodatkowe problemy. Pierwszym z nich może być ograniczenie ruchomości stawowej, osłabienie siły mięśniowej oraz zaniki mięśniowe. Problemy te najczęściej są konsekwencją oszczędzania obciążonej ręki. Niestety nieprawidłowy układ kości nadgarstka będzie w dłuższej perspektywie czasu miał wpływ na szybsze zwyrodnienia w nadgarstku. Więcej o przeciążeniach nadgarstka przeczytasz tutaj Zmiany zwyrodnieniowe Zmiany zwyrodnieniowe tak naprawdę są wieloletnią konsekwencją trwających w czasie przeciążeń nadgarstka. W przypadku przeciążeń nadgarstka mamy do czynienia ze stanem zapalnym i niewielkiego stopnia uszkodzeniami struktur stawowych. W przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych dochodzi już jednak do znacznych uszkodzeń chrząstki, zaników mięśniowych i znacznych ograniczeń ruchomości dłoni. Taka sytuacja będzie wpływa na duże ograniczenia w używaniu dłoni na co dzień i przewlekłych dolegliwościach bólowych pojawiających się szczególnie na początku dnia i w momencie rozpoczynania pracy. W przypadku choroby zwyrodnieniowej ból zazwyczaj opasuje całą dłoń, dodatkową często pojawiają się torbiele w grzbietowej części nadgarstka i w okolicy kciuka. Potwierdzeniem choroby zwyrodnieniowej są zaawansowane zmiany w obrazie RTG (osteofity i zawężenia przestrzeni stawowej). Fot. 1 Przykład zmian zwyrodnieniowych w obrębie nadgarstka 2 Ból nadgarstka związany z urazem W przypadku bólu nadgarstka lub dłoni po urazie, ciężko o podanie dokładniej lokalizacji objawów ponieważ istnieją dziesiątki różnych uszkodzeń nadgarstka. Zazwyczaj uraz nadgarstka kończy się wizytą u ortopedy, który za pomocą różnych badań obrazowych powinien być w stanie określić uszkodzoną tkankę. Do najczęstszych poważnych uszkodzeń w obrębie nadgarstka możemy zaliczyć: 1 Złamanie kości łódeczkowatej Fot. Złamanie kości łódeczkowatej Głównym objawem złamania kości łódeczkowatej jest ból i tkliwość w okolicy tzw. tabakierki anatomicznej (trójkątny dołek po stronie kciuka). Objawy będą się nasilały podczas nacisku na kciuk lub w momencie oparcia dłoni na podłożu (szczególnie rejonu kciuka). Dodatkowo objawy mogą być wywołane przez ruchy palców oraz ruchy skrętne przedramienia. Dolegliwości bólowe w większym stopniu występują od strony grzbietowej, nadgarstka, jednak jest to zależne od dokładnego miejsca złamania. Często w rejonie złamania pojawia się opuchlizna. W niektórych przypadkach pacjent odczuwa tylko niewielkie dolegliwości bólowe i nie bierze pod uwagę złamania kości, podejrzewając zwichnięcie lub uszkodzenie mięśniowe. W przypadku pomyłki diagnostycznej lub nieudanego leczenia czasem dochodzi do braku zrostu, martwicy kostnej lub zrostu wadliwego co w przyszłości może wpłynąć na jakość funkcji ręki oraz zmiany zwyrodnieniowe. Więcej o złamaniu kości łódeczkowatej przeczytasz tutaj 2 Złamanie kości łokciowej lub promieniowej złamania kości promieniowej Głównym objawem towarzyszącym złamaniu jest ból. Ból może się pojawić zarówno w obrębie nadgarstka, dłoni oraz łokcia. Zaraz po urazie pojawia się obrzęk lub krwiak. W przypadku złamania każdy minimalny ruch dłoni lub łokcia może wywołać ogromny ból. Podczas urazu oprócz złamania kości promieniowej lub łokciowej, może dojść do złamania lub przemieszczenie kości nadgarstka. Dodatkowo może dojść do: ucisku na nerw pośrodkowy, ucisku na gałązki nerwu promieniowego, zespołu ciasnoty powięziowej, uszkodzenia kompleksu chrząstki trójkątnej oraz do licznych uszkodzeń mięśniowo-więzadłowych. Konsekwencją niewłaściwego gojenia stawu promieniowo-nadgarstkowego może być zmiana osi stawu i szybsze zużycie chrząstki (zmiany zwyrodnieniowe). Więcej o złamaniu kości promieniowej przeczytasz tutaj 3 Ból nadgarstka związany z chorobami układowymi Niestety do uszkodzeń i dolegliwości nadgarstka przyczynić się mogą również choroby dotykający cały układ ruchu, należą do nich: – Choroby reumatyczne (z najbardziej popularną RZS – Reumatoidalne zapalenie stawów). RZS należy do grupy chorób autoimmunologicznych, w których organizm zwraca się przeciwko samemu sobie. Zazwyczaj choroba ta wpływa na przewlekły stan zapalny błony maziowej i najczęściej zaczyna się ona od stawów obwodowych: dłonie, łokcie, kolana. Do innych chorób układowych możemy zaliczyć: Łuszczycowe zapalenie stawów lub Boreliozę. W przypadku chorób układowych Twoje objawy nie koniecznie muszą być związane ze zwiększonymi przeciążeniami dłoni. Cechą charakterystyczną jest często stały ból, nie adekwatny do przeciążeń rąk. Bardzo często ból łączy się ze sztywnością poranną, która trwa zazwyczaj powyżej 30 minut. Potwierdzeniem chorób układowych są specjalistyczne badania zlecane przez lekarza Reumatologa. 4 Torbiel nadgarstka (ganglion) Podstawowym objawem w przypadku torbieli jest niewielkie uwypuklenie podskórne, pojawiające się po stronie grzbietowej lub dłoniowej nadgarstka. Torbiel jest zazwyczaj spowodowana obrzękiem stawu, który znalazł miejsce ujścia, we fragmencie torebki stawowej. W początkowej fazie rozwoju torbiel nie jest dużych rozmiarów, zazwyczaj jest to rozmiar przypominający ziarno groszku, jednak z upływem czasu może osiągnąć średnicę nawet kilku centymetrów. Nigdy jednak nie dochodzi do przebicia skóry. Początkowo pod wpływem ucisku torbiel jest przesuwalna. Jednak w miarę upływu czasu (tygodnie, miesiące) płyn zaczyna twardnieć, dlatego wielu pacjentów myśli, że wyrosła im nowa kość. Torbiel może powodować dolegliwości bólowe. Ból może być samoistny lub pojawiać się podczas ruchów, w których bierze udział nadgarstek lub palce. Praca fizyczna lub aktywność sportowa może powodować zarówno nasilenie objawów bólowych jak i powiększenie rozmiarów torbieli. Brak wysiłku i odciążenie dłoni zazwyczaj łagodzi dolegliwości bólowe i może powodować zmniejszenie torbieli. Obecność torbieli w okolicy nadgarstka może wpływać na pojawienie się objawów neurologicznych w rejonie dłoni i przedramienia (mrowienie, uczucie prądu, zaburzenia czucia) w wyniku ucisku torbieli na jeden z nerwów lub gałązek nerwowych przechodzących w ciasnej okolicy nadgarstka. Więcej o torbieli nadgarstka przeczytasz tutaj 5 Przykurcz Dupuytrena Fot. Wczesna faza przykurczu Dupuytrena W przypadku przykurczu Dupuytrena dochodzi do zgrubienia i sklejenia rozcięgna z warstwami skóry, powięzi oraz z układem mięśniowo-stawowym. Często w obrębie przerośniętego rozcięgna powstają gangliony oraz troficzne uszkodzenia skóry. Początkowym objawem, który może możesz zaobserwować są twarde guzki lub grudki na przebiegu rozcięgna dłoniowego, które nie dają dolegliwości bólowych. W miarę postępu choroby rozścięgno zaczyna się pogrubiać i być widoczne przez skórę. Z czasem zauważalne jest zgięciowe ustawienie palców (najczęściej 4-serdecznego i 5-małego). Utrudnione lub niemożliwe stają się ruchy prostowania i odwodzenia tych palców oraz funkcja chwytania. Rzadziej problem dotyczy pozostałych palców. Zaobserwować można również obniżenie czucia w opuszkach palców, pogorszenie ukrwienia, zwiększoną potliwość ręki oraz parestezje (drętwienia, mrowienia). Możliwe, że przykurcz rozwinie się w obu rękach naraz, jednak rzadko intensywność objawów jest taka sama po stronie lewej i prawej. Objawy mogą się nasilać po intensywnej pracy wykonywanej dłońmi (ściskanie, trzymanie, zakręcanie). Więcej o Przykurczu Dupuytrena przeczytasz tutaj 6 Ból w bocznej części nadgarstka – Zespół de Quervaina Fot. Najczęstsza lokalizacja bólu Głównym objawem zespołu de Quervaina jest ból i tkliwość dotykowa w okolicach kciuka. Oprócz tego możesz także odczuwać ból podczas poruszania tym palcem, który może promieniować do przedramienia. Całkiem prawdopodobne jest, że pojawi się obrzęk nadgarstka oraz podwyższona temperatura i zaczerwienienie w tej okolicy. W początkowym etapie zapalenia ból może pojawiać się tylko w stawie śródręczno-paliczkowym kciuka przy prostowaniu tego palca przeciwko oporowi. Testem, który może potwierdzić obecność tego zespołu jest próba Finkelsteina. Jeśli chcesz ją wykonać, musisz umieścić kciuk w zamkniętej pięści, a następnie odchylić nadgarstek w stronę małego palca. Jeśli pojawi się wtedy ból w nadgarstku, w okolicy kciuka to jest duże prawdopodobieństwo, że występuje u Ciebie Zespół de Quervaina. 7 Drętwienie ręki i palców (zaburzenie czucia, osłabienie siły mięśniowej, dłoń i palce odczuwalne jak „nie swoje”) W przypadku tego typu dolegliwości mamy do czynienia z zaburzeniem pracy układu nerwowego w postaci ucisku na nerw, który nie może spełniać swojej prawidłowej funkcji. Problem ten w rejonie ręki ma swoje trzy główne przyczyny 1 Zespół cieśni nadgarstka Fot. Rejon objawów cieśni nadgartska Do głównych objawów zespołu cieśni kanału nadgarstka należy: ból, pieczenie, mrowienie, zaburzenia czucia oraz brak koordynacji. Objawy występują głównie w obrębie trzech palców (kciuka, wskazującego i środkowego), które są zaopatrywane przez nerw pośrodkowy. Obszar występowania objawów zależy od stopnia ucisku nerwu. Czasem niekorzystne dolegliwości pojawią się tylko w kciuku, czasem obejmują trzy palce. W zaawansowanych przypadkach możesz odczuwać drętwienie całej dłoni i przedramienia (wynika to z promieniowania bólu do sąsiednich tkanek). W przypadku zespołu cieśni nadgarstka występuje bardzo zróżnicowany charakter objawów. Na początkowych etapach choroby zazwyczaj odczuwalne jest lekkie mrowienie, z czasem pojawiają się zaburzenia czucia w obrębie palców. Kiedy ucisk się zwiększa pojawia się ból i całkowite zaburzenie czucia. Ponadto dochodzi do osłabienia siły mięśniowej oraz zaburzeń koordynacji (opuszczanie różnych przedmiotów noszonych w chorej ręce). Na początku objawy pojawiają się w nocy lub nad ranem. Wynika to z faktu, że w nocy dochodzi do spowolnienia krążenia (regeneracja organizmu) i zaburzenia odżywiania i utlenienia uciśniętego nerwu. Dodatkowo w nocy wiele osób śpi z zaciśniętymi rękami lub podkłada rękę pod głowę. Bardzo często możesz odczuć szybką poprawę kiedy zaczniesz w nocy lub nad ranem ruszać rękami. Dochodzi wtedy do poprawy krążenia, nerw jest w stanie lepiej przewodzić impulsy i spełniać swoją prawidłową funkcję. Kiedy dojdzie do znacznego ucisku na nerw pośrodkowy możesz odczuwać objawy przez całą dobę. Więcej informacji na temat Cieśni nadgarstka przeczytasz tutaj 2 Zespół kanału Guyona Fot. Rejon objawów zespołu Guyona Do objawów odczuwanych w tym zespole należy przede wszystkim drętwienie palców IV i V (serdeczny i mały) w nocy lub nad ranem. Kolejnym objawem jest osłabione czucie dłoni w okolicy małego palca oraz osłabienie i zaniki mięśni dłoni oraz palców. Pacjent odczuwa szybkie zmęczenie dłoni po wykonywaniu pracy. Jeżeli objawy nie są nasilone to pojawiają się okresowo podczas dnia, jednak w sytuacjach znacznego ucisku objawy mogą występować przez cały dzień. Problematyczne jest także wyprostowanie małego palca razem z pozostałymi, co jest trudnością podczas wkładania rąk do kieszeni. Osoby z zespołem kanału Guyona zaobserwować mogą także zwiększoną łamliwość paznokci oraz suchą, łuszczącą się skórę dłoni. Do nasilenia objawów może dochodzić podczas aktywności związanych ze ściskaniem dłoni, często związane jest to z jazdą na rowerze. Więcej o cieśni kanału Guyona przeczytasz tutaj 3 Dyskopatia w odcinku szyjnym kręgosłupa z uciskiem na nerw rdzeniowy Dyskopatia to uszkodzenie krążka międzykręgowego, który może prowadzić do ucisku na nerw rdzeniowy. Ucisk na nerw może powodować objawy neurologiczne (zaburzenie czucia, drętwienie, osłabienie siły mięśniowej) w dłoni. W większości przypadków jednak objawy nie ograniczają się do samej dłoni i nadgarstka, ale dotyczą także innych rejonów tj.: łopatka, bark, ramie i przedramię dlatego jeśli masz objawy zaburzeń czucia tylko w dłoni i palcach w większości przypadków nie wynikają one z szyjnego odcinka kręgosłupa. Więcej o dyskopatii przeczytasz tutaj Najczęstsze przyczyny bólu i przeciążeń nadgarstka Każda z wyżej wymienionych dysfunkcji nadgarstka ma swoje określone przyczyny, dlatego odsyłałem Was do moich szczegółowych artykułów, które rozwijają dany problem. Istnieje jednak szereg powtarzalnych czynników, które są wspólne dla większości problemów nadgarstka, opiszę je poniżej: – Dysbalans mięśniowy: W rejonie dłoni w większości przypadków dochodzi do zaburzenia balansu mięśni. Większość czynności domowych polega na ściskaniu dłoni w pięść. Do czynności możemy tu zaliczyć: trzymanie mopa, trzymanie łyżki, zakręcanie słoika. Natomiast mało czynności wykonujemy z wykorzystaniem prostowników palców i kciuka, co ma wpływ na duże napięcie mięśni kłębu i kłębika oraz zmianę ustawienia kształtu śródręcza. Ta sytuacja ma oczywiście wpływ na dwa rzędy kości nadgarstka i nienaturalne ułożenie tych drobnych kości. Jeśli wiesz już, że w obrębie tak niewielkiego rejonu jak nadgarstek leży 8 małych kości to każde przesunięcia będą tu miały znaczenie. Dodatkowo nie pomaga tu duże napięcie mięśniowe i brak elastyczności zginaczy i prostowników przedramienia. – Nadmierna praca w stosunku do naszych możliwości. W tym przypadku chodzi zarówno o trudność wykonywanych zadań i czas pracy. Najczęściej na tego typu problemy narażone są osoby wykonujące: usługi remontowo-budowlane, sprzątanie, prace rolniczo-ogrodnicze, prace związane z dźwiganiem i przenoszeniem ciężkich towarów. Dodatkowo problem ten dotyczy sportowców, szczególnie takich dyscyplin jak: dźwiganie ciężarów, gimnastyka, sporty walki, siatkówka, kajakarstwo, wioślarstwo. Bardzo niekorzystne są wszelkie podpory jak podczas robienia pompek, dlatego zawsze lepiej opierać się na pięściach. – Inną przyczyną przeciążeń nadgarstka może być hipermobilność stawowa (dysfunkcja tkanki łącznej budującej staw). Problem ten objawia się nadmierną ruchomością stawów. Najprostszym zobrazowaniem hipermobilnośći jest łatwe przeginanie palców w kierunku przedramienia lub nadmierny wyprost kciuka. Mięśnie odpowiedzialne za kontrolę i stabilność poszczególnych stawów mają wówczas niezwykle trudne zadanie. Osoby posiadające hipermobilne stawy mogą skarżyć się na przeciążenia nadgarstka w przypadku dużego obciążenia rąk podczas pracy fizycznej. – Czynnikiem dodatkowym, który może się przyczynić do powstania bolesnych przeciążeń nadgarstka są wszelkie dysfunkcje stawów sąsiednich. W przypadku urazów i przeciążeń stawu łokciowego, śródręcza czy palców z czasem dochodzi do zwiększenia obciążeń nadgarstka, co może wpływać na pierwsze dolegliwości. Diagnostyka bólu nadgarstka – jak potwierdzić swoje problemy? Diagnostykę powinno się rozpocząć od dokładnego wywiadu. Lekarz lub fizjoterapeuta powinien zapytać o wszelkie urazy okolicy nadgarstka, choroby dodatkowe oraz wykonywany zawód. Kolejnym etapem jest badanie. Podczas badania istotna jest ocena ruchomości kluczowych stawów oraz funkcji układu nerwowo-mięśniowego. Dodatkowo powinno się zwrócić uwagę na ułożenie kości nadgarstka, torbiele oraz wrażliwość uciskową poszczególnych rejonów nadgarstka. W celu potwierdzenia właściwej diagnozy pomocna może być diagnostyka obrazowa. W przypadku problemów nadgarstka badaniem z wyboru jest badanie RTG. W uzasadnionych przypadkach lekarz może zlecić badanie TK (Tomografii komputerowej lub MR (Rezonansu magnetycznego) lub USG. Często niewielkie uszkodzenia są trudne w diagnostyce, dlatego bardzo ważne jest porównanie stanu obydwu nadgarstków. Leczenie – poznaj właściwą terapię bólu nadgarstka i dłoni Tak jak wspominałem wcześniej każdy problem nadgarstka ma indywidualną ścieżkę leczenia, którą odnajdziesz w moich artykułach dla poszczególnych problemów jednak dla każdego problemu kilka cech terapii będzie wspólna. 1 Stabilizacja stawu Terapię warto rozpocząć od poprawy stabilizacji, która przyczyni się do trwałej zmiany nieprawidłowych obciążeń. W przypadku ćwiczeń stabilizujących kluczowe jest osiągniecie prawidłowego ustawienia osi nadgarstka (przypadającej w podporze na pięściach mniej więcej na okolicę drugiej i trzeciej kości śródręcza). Ćwiczenia stabilizujące powinno się rozpocząć od minimalnego obciążenia stawu. W przypadku braku dolegliwości bólowych należy zwiększać obciążania i podnosić trudność ćwiczeń (np. poprzez dodanie niestabilności podłoża). Efektem ćwiczeń stabilizacyjnych będzie zmniejszenie przeciążeń dnia codziennego oraz złagodzenie dolegliwości bólowych. Fot. Przykład ćwiczenia stabilizującego 2 Rozluźnienie mięśni – masaż Kolejnym elementem terapii powinno być rozluźnienie mięśniowo-powięziowe przedramienia oraz dłoni. Kluczowe tu będzie rozluźnienie mięśni kłębu i kłębika wpływających na układ kości śródręcza. Pomocne może być, także rozluźnienie innych rejonów układu ruchu, które w sposób pośredni mogą przyczyniać się do powstania problemu. Rozluźnienie tkanek miękkich przyspieszy proces regeneracji, poprawi krążenie oraz mobilność stawową. Dodatkowo mogą zostać usunięte zrosty i zwłóknienia w obrębie mięśni i powięzi. 3 Poprawa ruchomości Jednym z istotnych elementów dla wielu dysfunkcji nadgarstka powinna być poprawa ruchomości, dlatego bardzo pomocne są techniki terapii manualnej czyli poprawy ślizgu pomiędzy kośćmi, co może zwiększyć ruchomość zablokowanych stawów. Ponadto bardzo często niezbędna jest poprawa elastyczności tkanek miękkich czyli mówimy tu o rozciąganiu. 4 Poprawa siły mięśniowej Jednym z ostatnich elementów rehabilitacji kiedy objawy bólowe zostały już opanowane powinna być poprawa siły mięśniowej w rejonie dłoni i przedramienia. Ćwiczenia siłowe są ważne ponieważ wpływają na obniżenie ryzyka pojawienia się ponownych problemów w przyszłości. Trening siłowy musi być jednak bardzo ostrożny, tak by nie dopuścić do pojawienia się wcześniejszych objawów. Dla utrzymania efektów terapii bardzo ważna jest profilaktyka. Należy w każdych warunkach pamiętać o właściwych nawykach. Chodzi tu głównie o unikanie pracy wymagającej długiego i mocnego ściskania i trzymania przedmiotów w przeciążonej dłoni. Bardzo ważne jest także unikanie podporów na dłoni, znacznie korzystniej oprzeć się na pieści. Jeśli nasz tryb życia nie pozwala na zmianę nawyków warto pomyśleć o regularnym rozciąganiu i rozluźnianiu przeciążonych mięśni. Fot. Wzmacnianie ręki za pomocą hantla Fizykoterapia Uzupełnieniem terapii mogą być zabiegi: laseroterapii, magnetoterapii, hydroterapii . Zabiegi te mają działanie: rozluźniające, przeciwbólowe oraz poprawiające ukrwienie, co w efekcie przyspiesza proces regeneracji. Bardzo pomocna może być krioterapia pomagająca łagodzić ból i stan zapalny. Można ja również wykonywać w domu za pomocą cold-packów. Warto jednak pamiętać, że tego typu zabiegi powinny działać jako uzupełnienie terapii indywidualnej, a nie jako jedyny środek leczenia. Zobacz jaki sprzęt polecam do ćwiczeń i rehabilitacji nadgarstka! Kliknij w link i zajrzyj do sklepu BÓL – w przypadku powtarzającego się bólu, warto chłodzić rękę za pomocą Cold packa czyli żelu chłodzącego, który można przykładać kilka razy dziennie przez 15-20 minut (pamiętaj przykładaj cold pack do ciała przez cienki ręcznik kuchenny). ROZLUŹNIANIE PRZECIĄŻEŃ DŁONI I PRZEDRAMIENIA – w celu rozluźnienia powtarzających się przeciążeń w rejonie przedramienia bardzo pomocne są wałki (wałek z kolcami, wałek gładki) do masażu. Jeśli chodzi o masaż dłoni to twarde jeżyki. Rejon przeciążeń w większości przypadków warto masować co 2-3 dzień. Podczas masowania obciążenie nie może być zbyt delikatne, anie zbyt bolesne. OCHRONA I STABILIZACJA W przypadku powtarzających się przeciążeń nadgarstka zaopatrzenie ortopedyczne może być bardzo pomocne. Zarówno w stanie ostrym jak i przewlekłym pomocny może być stabilizator stawu nadgarstkowego. Do wyboru jest kilka stabilizatorów, te które obejmują również dłoń będą ograniczać w większym stopniu ruchomość oraz dolegliwości bólowe, krótkie stabilizatory tylko na rejon nadgarstka stanowią raczej profilaktykę przeciążeń tego rejonu. Ogranicza on skrajne ruchy stawu, w których najczęściej pojawiają się dolegliwości bólowe. Z moich doświadczeń w przeciążeniach nadgarstka najlepiej sprawdza się tego typu stabilizator. Ważne by stabilizator był dość ciasno zapięty. Jego noszenie daje pewien dyskomfort, ale znacznie ogranicza przeciążenia! Należy jednak pamiętać, że stabilizator powinien być używany tylko w momentach największych przeciążeń, maksymalnie przez kilka godzin dziennie. W każdym przypadku należy dążyć do treningu właściwego systemu stabilizacji jakim jest nasz układ mięśniowo-stawowy. Jeśli masz pytania i wątpliwości co robić, kiedy problem dotyczy Ciebie, umów się ze mną na Konsultację Online. Zachęcam do komentowania i zadawania pytań pod artykułem!Przemek Jureczko Jojo at Polish Wikipedia – Transferred from to Commons by Masur using CommonsHelper., Public Domain, Jestem fizjoterapeutą i propagatorem zdrowego stylu życia. Moim celem nr 1 jest powrót pacjentów do sprawności. Pisząc i nagrywając dla Was materiały staram się wskazać właściwą drogę do zdrowia i pokazać ile zależy od Ciebie!
Drętwienie palców to objaw często zgłaszany przez Pacjentów u lekarzy różnych specjalności, a także pojawiający się u osób zdrowych najczęściej rano lub w wyniku przebywania długi czas w jednej pozycji. Dla jednych znany dla innych niepokojący. Często powtarzający się z pewnością wymaga konsultacji medycznej. Przyczyn może
Drętwienie – próba definicji pojęcia Na wstępie warto uzmysłowić sobie czym jest drętwienie. Większość ludzi prawdopodobnie kiedykolwiek doświadczyła epizodu drętwienia czy to palców u rąk, czy dłoni, czy też stopy. To jest uczucie odczuwane kiedy zbyt długo siedzimy na „podwiniętych” nogach lub przez dłuższy czas opieramy się na jednym ramieniu. Przez wielu pacjentów drętwienie opisywane jest jako uczucie mrowienia, ograniczenia czucia w okolicy zdrętwiałej. Szerzej pojęcie to nazywamy parestezjami, które obejmują mrowienie, drętwienie, zaburzenia uczucia, uczucie prądu. Zwykle tego typu objawy związane są z zaburzeniami w obrębie nerwów obwodowych ale mogą być spowodowane innymi chorobami i urazami. Przyczyn szukamy w zależności od obszaru drętwienia Zanim rozpoczniemy próbę poszukiwania przyczyny drętwienia warto zwrócić uwagę jaki obszar dłoni i palców jest objęty parestezjami. Dłoń zaopatrują trzy różne nerwy obwodowe. Zakres unerwienia czuciowego jest ściśle określony dla każdego z nich. Nerw łokciowy unerwia więc mały palec (palec V), palec serdeczny (palec IV) oraz dolną połowę bocznej części palca środkowego (palec III), a także grzbietową i dłoniową powierzchnię dłoni odpowiadającą wymienionym palcom. Nerw promieniowy to objawy w obrębie przyśrodkowej części połowy palca środkowego (bez opuszka), połowy palca wskazującego (palec II), oraz grzbietowej powierzchni kciuka, a także grzbietowej powierzchni dłoni odpowiadającej wymienionym placom. Nerw pośrodkowy z kolei to unerwienie czuciowe obejmujące połowę palca IV, palec III, palec II i kciuk, dłoniową powierzchnię dłoni na poziomie wymienionych palców oraz opuszki palców II i III. Znając mapę unerwienia poszczególnych struktur łatwiej szukać przyczyn pojawiających się objawów. Przyczyny drętwienia dłoni w obrębie kończyny górnej Poszukując przyczyny drętwienia palców rąk w pierwszej kolejności pacjenci poszukują przyczyny „najbliżej” czyli w obrębie dłoni, ręki. Dobry diagnosta zdaje sobie sprawę, że przyczyna może leżeć w miejscu oddalonym, przede wszystkim ze względu na złożoną budowę układu nerwowego, a także powięziowego. Do przyczyn leżących w pobliżu miejsca drętwienia należą, w tym wypadku, przede wszystkim choroby przebiegające z uciskiem struktur anatomicznych na nerw w okolicy nadgarstka, a także na wyższych poziomach kończyny górnej. Zespół cieśni kanału nadgarstka W przebiegu choroby dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Przyczyną choroby jest najczęściej nasilający się stopniowo obrzęk zapalny lub zwyrodnienie i przerost tkanek otaczających nerw, co skutkuje jego uciskiem. Objawy ucisku to drętwienie oraz mrowienie palców unerwianych przez nerw pośrodkowy (palec I-III oraz połowa palca IV), osłabienie siły chwytu ręki oraz ograniczenie funkcji manipulacyjnych dłoni. W zaawansowanych stadiach pacjenci skarżą się na nieustające drętwienie palców oraz wypadanie przedmiotów z rąk. Objawy nasilają się w nocy, a także podczas wykonywania niektórych czynności. W badaniach naukowych jako przyczynę choroby wskazuje się często nadmierne obciążeni podczas pracy zawodowej np. praca biurowa (ręka kierująca myszką), gra na fortepianie. Diagnostyka opiera się przede wszystkim na analizie zgłaszanych objawów, badaniu ENG, a także testach diagnostycznych – test Phalena. W przeszłości większość pacjentów z zdiagnozowaną „cieśnią nadgarstka” kierowano na zabieg operacyjny uwolnienia uciśniętych struktur. Obecnie w pierwszej kolejności stosuje się leczenie zachowawcze (rehabilitacja), które obejmuje: falę uderzeniową, ultradźwięki, laser, a przede wszystkim manualną pracę w obrębie tkanek miękkich i powięzi. Zespół rowka nerwu łokciowego Jeśli objawy dotyczą palców i powierzchni dłoni unerwianej przez nerw łokciowy warto szukać przyczyny w miejscu, w którym nerw ten położony jest najbardziej powierzchownie, a więc w rowku w okolicy stawu łokciowego. Diagnostyka oparta jest na analizie objawów, a potwierdzenie przypuszczalnej diagnozy można otrzymać dzięki badaniu ENG nerwu łokciowego. Leczenie schorzenia oparte jest głównie na fizjoterapii kończyny górnej. Stosowane są zabiegi fizykalne takie jak: laser, krtioterapia, elektrostymulacja, jonoforeza, fonoforeza, magnetoterapia, fala uderzeniowa. Podstawą terapii powinna być jednak terapia mięśniowo-powięziowa okolicy łokcia i całej kończyny górnej, a także neuromobilizacja. Nietypowy ucisk lub uraz nerwu na obwodzie Wymienione powyżej okolice to obszary, w których nerwy przebiegają najbardziej powierzchownie i są narażone na ucisk lub podrażnienie. Należy jednak pamiętać, że urazy na każdy poziomie kończyny górnej mogą skutkować różnego stopnia uszkodzeniem nerwów obwodowych. Także zaburzona praca powięzi lub nadmierne napięcia mięśni mogą skutkować podrażnieniem gałązek nerwowych i opisanymi wyżej objawami. Warto więc badać każdy poziom przebiegu nerwu w poszukiwaniu przyczyny. Jedną z nietypowych okolic ciała związaną bardzo często z drętwieniem palców unerwianych przez nerw łokciowy z jednoczesnymi objawami bólowymi w obrębie ramienia jest obszar mięśnia najszerszego grzbietu. Punkty spustowe w obrębie tego mięśnia mogą generować bardzo silne objawy w okolicy kończyny górnej, wraz z drętwieniem palców dłoni. W przypadku słusznej diagnozy terapia tego obszaru jest szybka i polega na manualnym rozluźnieniu punktu spustowego lub nakłuciu okolicy napiętej suchą igłą (medyczna akupunktura). Schorzenia odcinka szyjnego kręgosłupa Szeroko pojęta dyskopatia, zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa, niestabilność odcinka szyjnego kręgosłupa, napięcia mięśni przykręgosłupowych czy obręczy barkowej, to zmiany, które mogą dawać objaw drętwienia kończyny, dłoni czy palców. W zależności od nasilenia zmian pojawiają się objawy o różnym nasileniu. W stanach zaawansowanych towarzyszy im podrażnienie włókien ruchowych, a więc osłabienie siły mięśniowej, niedowłady, zniesienie odruchów. To bardzo często występujący problem. Wielokrotnie leczony przez długi czas obwodowo, a mający swoje źródło w kręgosłupie. Stwardnienie rozsiane przyczyną drętwienia różnych okolic ciała Jedną z poważnych i nieuleczalnych chorób jakiej objawem mogą być parestezje jest stwardnienie rozsiane (SM). To przewlekła choroba zapalna, która przebiega z demielinizacją tkanki nerwowej. Pojawiają się liczne ogniska demielinizacyjne, które w zależności od lokalizacji wywołują liczne, często niejednoznaczne, objawy chorobowe. Choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Oprócz parestezji objawy obejmują: zaburzenia ruchowe, czuciowe, równowagi, widzenia, poznawcze oraz nastroju. Jak już wspomnieliśmy objawy nie są jednoznaczne, a diagnozę stawia się na podstawie widocznych ognisk demielinizacyjnych w badaniu MRI i zmian płynu mózgowo-rdzeniowego. Rozpoznanie choroby, szczególnie we wczesnym jej okresie, jest trudne i wymaga dokładnej i długotrwałej obserwacji i diagnostyki oraz pojawienia się co najmniej dwóch rzutów choroby. Należy pamiętać, że drętwienie jest tylko jednym z wielu objawów tej choroby i jego występowanie bez innych objawów towarzyszących rzadko jest spowodowane SM. Zaburzenia wodno-elektrolitowe (hypokalcemia, hyperkaliemia) Znaczne niedobory wapnia lub nadmiar potasu w organizmie również mogą być przyczyną wystąpienia uczucia drętwienia jako jednego z szeregu objawów towarzyszącym tego rodzaju zaburzeniom mineralnym. Inne przyczyny występowania parestezji Do rzadziej występujących przyczyn pojawienia się parestezji zalicza się choroby zakaźne takie jak tężec, wścieklizna. Stosunkowo często diagnozowaną przyczyną wystąpienia drętwienia są zaburzenia psychiczne np. nerwice lękowe czy wegetatywne. W przypadku chorób psychicznych często przyczyna jest bardzo długo szukana w innych układach. Ważne jest znalezienie odpowiedniej przyczyny, przede wszystkim przy długotrwałym drętwieniu ze względu na ciągłe podrażnienie układu nerwowego w wyniku obecnych stale objawów. Należy pamiętać, że nerw to struktura regenerująca się niezwykle wolno w związku z czym należy uzbroić się w cierpliwość w oczekiwaniu na efekty wszelkich form terapii. Fizjoterapeutka, absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Posiada 7-letni staż w zawodzie fizjoterapeutki oparty na pracy z pacjentami ortopedycznymi, urazowymi oraz sportowcami. Ukończyła liczne szkolenia z zakresu terapii manualnej oraz specjalistycznych form ćwiczeń ruchowych. Zobacz artykuły tego autora
Witam, od paru miesięcy borykam się z dretwieniem prawej ręki z towarzyszącym bólem palca środkowego i serdecznego promieniujacy do łokcia. Czasami jest tak silne dretwienie i ból że nie mogę z powrotem iść spać nie ważne która to godzina jest.
Drętwienie rąk to przypadłość o zróżnicowanym podłożu. Uczucie mrowienia i sztywnienia kończyn często wynika z niedoboru związków odżywczych lub nieprawidłowej pozycji podczas snu, pojawia się również w ciąży. Może być też jednak objawem poważniejszych chorób, zwłaszcza w obrębie narządu ruchu, układu nerwowego lub krążenia. Gdy cierpnięcie dotyczy lewej ręki, powodem może być zawał serca, co wymaga niezwłocznej pomocy medycznej. Omawiamy możliwe przyczyny problemu i zalecane sposoby jest drętwienia rąk?Drętwienie rąk to uczucie ich cierpnięcia przy jednoczesnej utracie czucia, odczuwaniu mrowienia, zesztywnienia, a nawet bólu. Medyczna nazwa takich dolegliwości to parestezje. Jako objawy niespecyficzne mogą wskazywać na wiele chorób lub nieprawidłowych stanów organizmu. Jeżeli dolegliwości się utrzymują, nasilają lub stają się trudne do zniesienia, nie można odkładać wizyty u lekarza. W niektórych sytuacjach konieczne jest wezwanie pogotowia przyczyny cierpnięcia kończyn górnychDrętwienie rąk często ma niegroźne podłoże. Taka dolegliwość może pojawić się w następstwie długotrwałego ucisku na nerwy i naczynia krwionośne. Ma to miejsce np. podczas pracy przy biurku, gdy łokcie są zbytnio uniesione w górę albo w wyniku spania w niewygodnej pozycji, w której ciało przygniata rękę lub ramię podłożone jest pod głowę. Choć nie są to sytuacje groźne, nieprzyjemne objawy stanowią sygnał, że konieczne są zmiany przyzwyczajeń – inaczej ich następstwem może być przewlekły ból i powikłania. Drętwienie rąk może być wynikiem stosowania niewłaściwej diety, która doprowadza do wystąpienia niedoboru witamin z grupy B, które są istotne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, a także wapnia i magnezu, które wpływają nie tylko na przewodnictwo nerwowe, ale również pracę mięśni. Zwiększone zapotrzebowanie na te składniki jest częstym wynikiem spożywania nadmiaru cukru, produktów białej mąki i alkoholu, jak również przewagą w diecie żywności wysokoprzetworzonej, która jest uboga w kluczowe związki odżywcze, a za to obfituje w te kwasotwórcze. Dodatki w żywności – szkodliwe czy potrzebne? Czym są substa... Natomiast za drętwienie rąk w ciąży zazwyczaj odpowiada nie tylko niedobór witaminy B6, ale też zmiany hormonalne, które doprowadzają do gromadzenia się wody w organizmie. W ten sposób ciało przygotowuje się do porodu, jednak efektem jest też wystąpienie obrzęków, także w obszarze nadgarstków. Jeżeli obrzęk uciska na nerw pośrodkowy, następstwem będzie właśnie uczucie wystąpienia uczucia drętwienia rąk może ponadto przyczynić się długotrwała ekspozycja na stres i różnego rodzaju zaburzenia lękowe. Wśród innych możliwych niechorobowych przyczyn występowania tego typu dolegliwości należy wymienić zbyt intensywny trening, osłabienie i przemęczenie organizmu. Są to czynniki, które, podobnie jak zła dieta, doprowadzają do wystąpienia niedoboru wymienionych wyżej samoistne – objawy, przyczyny i leczenieBól barku – przyczyny, objawy, leczenieDrętwienie rąk w nocy jako objaw zespołu cieśni nadgarstkaZa drętwienie i mrowienie dłoni i palców często odpowiada zespół cieśni nadgarstka. Dolegliwość ta jest efektem ucisku nerwu pośrodkowego, który przebiega w kanale nadgarstka. W zespole cieśni nadgarstka charakterystyczne jest drętwienie rąk w nocy. Nieprzyjemne uczucie pojawia się nie tylko w obszarze nadgarstka, ale także kciuka, palca wskazującego, środkowego i w części palca może doprowadzić do zaniku mięśni kłębu kciuka i wpłynąć na osłabienie chwytu. Leczenie zachowawcze polega na przyjmowaniu leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych i witaminy B6. Celem zmniejszenia obrzęku należy stosować zimne okłady. W niektórych przypadkach wykonywany jest zastrzyk z kortykosteroidów w obszar troczka zginaczy. Zalecane jest stosowanie specjalnej opaski, która pozwala na odciążenie nadgarstka. Dalsze leczenie to fizyko- i drętwienie, mrowienie i zaburzenia czucia występujące w obszarze palca serdecznego i małego oraz po wewnętrznej stronie przedramienia mogą wskazywać na zespół rowka nerwu łokciowego. W ramach leczenia w pierwszej kolejności wdrażane jest leczenie farmakologiczne i rehabilitacja. Jeżeli objawy nie ustąpią, konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna. Drętwieją Ci ręce? Przeczytaj również:Zawał serca to jedna z najczęstszych przyczyn zgonów. Jakie daje objawy?Czym jest miażdżyca i jakie są czynniki ryzyka jej rozwoju?Drętwienie rąk a schorzenia kardiologiczne i neurologiczneDrętwienie rąk jest objawem, który może wskazywać na choroby układu krwionośnego, w przebiegu których dochodzi do zaburzenia dopływu krwi do kończyn. Nieprzyjemne uczucie może wskazywać na zmiany miażdżycowe. Drętwienie lewej ręki, zwłaszcza jeżeli towarzyszy temu silny ból w klatce piersiowej, duszność i lęk, może zwiastować zawał serca. W takiej sytuacji, należy niezwłocznie wezwać karetkę pogotowia. Warto przeczytać:Przewlekła niewydolność żylna może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale i życiuChoroba wieńcowa (choroba niedokrwienna serca): jak leczyć?Drętwienie rąk może być spowodowane licznymi chorobami o charakterze neurologicznym. Należą do nich udar mózgu – w następstwie zatrzymania dopływu krwi do mózgu dochodzi do wystąpienia zaburzeń w obszarze czynności mózgowia. W tym przypadku trudno mówić o jednolitym obrazie klinicznym, bo występujące objawy i ich przebieg zależą od lokalizacji i rozległości zmian, stopnia krążenia obocznego i wielkości naczynia, które uległo zamknięciu. Może to być drętwienie, porażenie i niedowład kończyn, a także utrata świadomości i zaburzenia w obszarze czucia. Objawy takie utrzymują się dłużej niż 24 godziny. Przemijający atak niedokrwienny – w tym przypadku objawy są zbliżona do tych, jakie występują w niedokrwiennym udarze mózgu. W tym przypadku odczuwane są jednak krócej niż przez dobę. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych – w przebiegu schorzenia u chorego pojawia się gorączka, ból głowy, a także ból i sztywność karku. Inne symptomy to nudności, wymioty, bóle mięśniowo-stawowe, a w ciężkich przypadkach – utrata przytomności. Jednym z powikłań choroby jest porażenie kończyn, doprowadzające do ich drętwienia i osłabienia czucia. Stwardnienie rozsiane – w przebiegu choroby dochodzi do rozwoju zmian w obszarze mózgu i rdzenia kręgowego. Choroba charakteryzuje się zmiennym obrazem klinicznym – u poszczególnych chorych pojawiają się różne symptomy. Wystąpienie poszczególnych objawów jest bowiem uzależnione od tego, jaki obszar ośrodkowego układu nerwowego uległ chorobowym zmianom. Do najczęściej występujących dolegliwości są parestezje i drętwienie kończyn. Epilepsja, czyli padaczka – nie jest jednostką chorobową, a zespołem objawów o charakterze somatycznym, wegetatywnym i psychopatologicznym, który charakteryzuje się wieloczynnikowym podłożem. Najbardziej charakterystycznym objawem choroby są spontaniczne napady padaczkowe, które można podzielić na częściowe, uogólnione i niesklasyfikowane. W napadach częściowych pojawia się ból, mrowienie i drętwienie kończyn. Zespół Guillaina-Barrego – jest jedną z najczęściej występujących chorób spowodowanych uszkodzeniem nerwów obwodowych. Etiologia schorzenia nie została do końca poznana. Najwięcej zwolenników ma teoria wskazująca na jej podłoże autoimmunologiczne. Objawy kliniczne są uzależnione od typu schorzenia. W pierwszej fazie zespołu Guillaina-Barrego najczęściej pojawia się uczucie drętwienia i mrowienia kończyn, a nieco później rozwija się ich niedowład. Neuropatia polekowa, cukrzycowa i alkoholowa – w przebiegu schorzenia dochodzi do uszkodzenia nerwów obwodowych, co jest następstwem stanu zapalnego, rozwijającego się w tym obszarze. W większości nerwów obwodowych zlokalizowane są włókna czuciowe i ruchowe. Ich uszkodzenie skutkuje wystąpieniem uczucia mrowienia, drętwienia i kłującego bólu kończyn, jak i do osłabienia lub porażenia mięśni. Rak mózgu – obraz kliniczny raka mózgu zależy przede wszystkim od obszaru, który zajął nowotwór. Jeżeli guz zlokalizowany jest w sąsiedztwie kory mózgowej, objawem może być zarówno drętwienie i drżenie rąk, jak i napady padaczkowe. Drętwienie rąk a schorzenia ortopedyczne i reumatyczneDrętwienie rąk może być objawem schorzeń narządu ruchu i chorób zapalnych o charakterze reumatycznym. To typu smagnięcie biczem – pojęcie to odnosi się do uszkodzenia szyjnego odcinka kręgosłupa, będącego następstwem urazu. Najczęściej powstaje w efekcie wypadku komunikacyjnego i często nie wiąże się z występowaniem innych objawów. Gdy np. w efekcie gwałtownego szarpnięcia lub uderzenia w pojazd dochodzi do uszkodzenia więzadeł i mięśni, pojawia się drętwienie i mrowienie rąk nasilające się podczas ruchu. Choroba zwyrodnieniowa szyjnego odcinka kręgosłupa – drętwienie, zaburzenia czucia, a czasami także ból to częsty efekt ucisku wywieranego na zakończenia nerwowe przez wyrośla kostne lub uwypuklony krążek kręgowy (dysk). Na początku symptomy pojawiają się przede wszystkim podczas poruszania się. Z czasem pojawiają się też jednak podczas spoczynku. Choroba Pageta – to choroba o podłożu genetycznym lub wirusowym doprowadzająca do wystąpienia zmian w strukturach kości, ich osłabienia i w konsekwencji – zniekształcenia. Wśród wczesnych objawów należy wymienić ból w obszarze kości i stawów oraz drętwienie kończyn górnych. Toczeń rumieniowaty układowy – jest chorobą autoimmunologiczną o charakterze układowym, czyli obejmującą wiele narządów i tkanek. Jeżeli patologiczny stan rozwinie się w obwodowym i w ośrodkowym układzie nerwowym, jednym z objawów będzie mrowienie i drętwienie kończyn. Reumatoidalne zapalenie stawów – ta przewlekła choroba o podłożu autoimmunologicznym obejmuje wiele układów i wywołuje różne symptomy. Najbardziej charakterystyczne są dolegliwości ze strony narządu ruchu. Drętwienie rąk jest w tym przypadku spowodowane uszkodzeniami w obszarze układu nerwowego, doprowadzającymi do wystąpienia mono- i polineuropatii. Warto przeczytać poradnik:Ból szyi – przyczyny i choroby, na które może wskazywaćBól kręgosłupa – przyczyny i leczenieSposoby leczenia drętwienia rąkDrętwienie rąk jako objaw chorobowy należy leczyć przyczynowo – konieczne jest usunięcie stanu, który doprowadza do odczuwania dolegliwości. Uporczywe objawy można też łagodzić domowymi sposobami, jednak nie należy traktować ich jako substytutu właściwego pierwszej kolejności należy zadbać o właściwą dietę, obfitującą w warzywa i owoce, orzechy, ryby i chude mięso. Warto ograniczyć spożycie słodyczy, kolorowych napojów, fast foodu i alkoholu, a także kawy i mocnej czarnej herbaty, które sprzyjają nadmiernej utracie magnezu z przeczytać również poradniki:Zdrowe jedzenie – jak się odżywiać, by unikać choróbNajlepsze produkty bogate w magnezW zwalczaniu mało nasilonych objawów i zapobieganiu drętwienia rąk pomocna jest też aktywność fizyczna. Zalecane są rozciągające i wzmacniające odpowiednie grupy mięśni. Warto przy tym pamiętać, że ich wykonywanie powinno być poprzedzone konsultacją nadgarstka należy rozciągać, opierając dłonie o stół z palcami skierowanymi ku sobie. Następnie należy obracać dłonie w kierunku ćwiczenie pozwoli wzmocnić mięśnie grzbietu i poprawić krążenie krwi w kończynach górnych. Należy usiąść na krześle z nogami zgiętymi pod kątem prostym, utrzymując wyprostowane plecy i ich nie opierając. Następnie należy chwycić oburącz kij o długości ok. metra, przy czym dłonie powinny być rozstawione na szerokości barków. Nie uginając łokci kij należy unieść nad głowę i wykonać lekki wymach ramion w obręczy barkowej można wzmacniać, stając prawym bokiem przy ścianie, a całą wewnętrzną stronę prawej ręki, wraz z barkiem, dociskamy do jej powierzchni (dłoń musi być skierowana ku tyłowi). Lewą rękę zakładamy za plecy, tak, aby staw łokciowy był zgięty pod kątem prostym. Następnie lewy bark odchylamy w tył w stronę ściany, pamiętając o tym, że cała wewnętrzna powierzchnia lewego przedramienia musi przylegać do ściany. Ćwiczenie powtarzamy, zamieniając aktywność fizyczną:Nordic walking – wskazówki jak zacząć, wady i zalety sportuPływanie to forma rehabilitacji. Jak nauczyć się pływać?Ćwiczenie na mięśnie przednie klatki piersiowej należy wykonywać w pozycji stojącej. Stajemy przed futryną drzwi (twarzą w stronę futryny), opierając o nią prawą dłoń. Ręka powinna być wyprostowana w stawie łokciowym. Następnie wykonujemy wykrok prawej nogi, lewą nogę cofamy. Pogłębiamy zgięcie nogi, obniżając pozycję ciała. W tym czasie, dłoń przez cały czas musi spoczywać na futrynie, a ręka musi być wyprostowana w łokciu (jakbyśmy chcieli mocno naprzeć na futrynę). Ćwiczenie powtarzamy po drugiej stronie Jak zadbać o kręgosłup szyjny?Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera
Najpowszechniejszą przyczyną są niedobory pierwiastków i mikroelementów, zwłaszcza sodu, potasu i magnezu. Na skurcze palców u nóg narzekają również kobiety w ciąży, w których organizmie zachodzi wiele zmian hormonalnych. Duży wysiłek fizyczny, wysokie temperatury i picie niewystarczającej ilości wody mogą powodować
Ból nadgarstka przyczyny może mieć bardzo różne, ponieważ jest on zbudowany z wielu drobnych kości, mięśni, ścięgien i nerwów, stanowiących delikatną strukturę. Należą do nich przede wszystkim przeciążenia i urazy, jak złamania i zwichnięcia, a także choroba zwyrodnieniowa stawów i choroby zapalne. Dolegliwości bólowe nadgarstka mogą pojawiać się przy zginaniu lub obracaniu dłoni, dodatkowo promieniując do kciuka i palców, a w niektórych przypadkach nawet do przedramienia i łokcia, dając objaw podobny jak łokieć tenisisty. Ból nadgarstka a choroba De Quevarina Choroba De Quevarina to inaczej zaciskające zapalenie pochewek ścięgien prostowników pierwszego przedziału grzbietowego ręki. Za przyczynę schorzenia przyjmuje się przewlekłe urazy i przeciążenia ścięgien, czasem nawet nieodczuwalne, związane z wykonywaniem niektórych powtarzających się czynności życiowych. Długotrwałe drażnienie pochewki ścięgien powoduje stan zapalny. Ostatecznie dochodzi do obrzęku i ucisku ścięgien nadgarstka, wywołując ból nadgarstka. Choroba de Quervaina dotyka najczęściej osób, których zawód związany jest z wykonywaniem dużej częstotliwości ruchów z mocnym uchwytem, jak np. malarze, murarze i muzycy. Objawy choroby De Quevarina bóle w okolicy kości promieniowej przy silnym chwycie, osłabienie sprawności i ruchomości ręki, bolesne przeskakiwanie ścięgien, pogrubiała pochewka z obrzękiem. Podstawę rozpoznania stanowi badanie palpacyjne, podczas którego lekarz ortopeda może wykonać test Finkelsteina, potwierdzający obecność choroby De Quevarina. Czasami wykonywane jest zdjęcie RTG, które ma wykluczyć inne patologie. Badaniem dużo skuteczniejszym w diagnostyce choroby jest USG. Leczenie choroby De Quervaina ma charakter zachowawczy i polega na rehabilitacji oraz podaniu sterydu w miejscu bólu. Pomocne w leczeniu może być usztywnienie kciuka stabilizatorem. W przypadku braku wyraźnej poprawy w leczeniu, konieczny staje się zabieg chirurgiczny, który polega na przecięciu troczka i częściowym wycięciu pochewek ścięgnistych z usunięciem pozapalnych zrostów. Czytaj więcej o chorobie De Quevarina. Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) w bólu nadgarstka Ból nadgarstka wywołany długotrwałym uciskiem nerwu pośrodkowego, pod wpływem regularnych przeciążeń ręki dominującej wykonywaniem powtarzających się czynności, diagnozowany jest jako zespół cieśni nadgarstka. Choroba ta może wystąpić u osób w każdym wieku, choć najczęściej dotyczy kobiet po pięćdziesiątym roku życia. Wspomniany nerw pośrodkowy, wraz ze ścięgnami mięśni zginaczy palców, przebiega w kanale nadgarstka, który z trzech stron ograniczony jest przez kości i więzadło poprzeczne nadgarstka. To ciasne ułożone w momencie zmian zapalnych i obrzęku, powoduje pogrubienie więzadła poprzecznego, które uciska nerw pośrodkowy. Zespołu cieśni nadgarstka może również mieć charakter choroby zawodowej np. praca na budowie lub pisanie na klawiaturze komputera, a także być wywołany przez reumatoidalne zapalenie stawów. Stąd różne przyczyny bólu nadgarstka. Objawy zespołu cieśni nadgarstka mrowienie w kciuka i palców: wskazującego, środkowego oraz połowy palca serdecznego, ból nadgarstka, drętwienie i bóle palców, ból promieniuje nawet do przedramienia, osłabienie chwytu, niemożność zaciśnięcia dłoni w pięść, zaniki mięśniowe w obrębie kłębu kciuka, pogłębianie się zmian degeneracyjnych nerwu pośrodkowego. Podstawą rozpoznania jest wywiad lekarski, a także badanie kliniczne, w którym lekarz ortopeda wykonuje specjalistyczne testy: Tinela i Phalena. W badaniach dodatkowych, potwierdzających zespół cieśni nadgarstka, stosuje się badanie przewodnictwa nerwowego i badanie USG. W szczególnych przypadkach tzw. zespołu Double Crush Syndrome, przy uszkodzeniu nerwu na dwóch poziomach (nadgarstka i kręgosłupa szyjnego) diagnostykę rozszerza się o kręgosłup szyjny, czyli o badanie RTG i MRI. Na wczesnym etapie zespołu cieśni nadgarstka, leczenie polega na zastosowaniu szyny i podaniu do kanału nadgarstka środka sterydowego o działaniu przeciwzapalnym. W procesie leczenia można skorzystać z fizjoterapii, która również przynosi okresowo poprawę. W większości przypadków najskuteczniejszą formą leczenia jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego, polegającego na zwiększeniu objętości kanału nadgarstka. Zabieg odbarczenia nerwu pośrodkowego wykonany jest w znieczuleniu miejscowym i jest zabiegiem bardzo skutecznym i bezpiecznym. Po zabiegu na zespół cieśni nadgarstka należy oszczędzać rękę i nie nosić nią ciężkich przedmiotów. Następnie rozpocząć rehabilitację, której celem jest zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawa funkcji ręki. Czytaj więcej o zespole cieśni nadgarstka. Ból nadgarstka po złamaniu kości łódeczkowatej Kość łódeczkowata, która jest jedną z ośmiu kości nadgarstka, ulega najczęstszym urazom, co stanowi ok. 80% wszystkich złamań w obrębie nadgarstka. Najczęściej do tego urazu dochodzi przy upadku na wyprostowaną kończynę górną przy zgiętym grzbietowo nadgarstku. Diagnostyka tego urazu jest dość trudna. Oparta jest na badaniu fizykalnym celem stwierdzenia charakterystycznych objawów, takich jak ból nadgarstka w tabakierce anatomicznej oraz ból przy przyparciu I i II palca. Pomocne w rozpoznaniu jest również wykonanie zdjęć RTG lub badanie rezonansem magnetycznym. Objawy złamania kości łódeczkowatej silny ból po stronie grzbietowej nadgarstka, obrzęk promieniowej strony nadgarstka, tkliwość dotykowa, nadgarstek ma ograniczenie ruchomości w stawie. Złamanie kości łódeczkowatej bez przemieszczenia nie wymaga operacji, leczone jest zachowawczo. Nadgarstek utrzymywany jest w unieruchomieniu gipsowym przez okres 6-12 tygodni. Po 2 tygodniach od uszkodzenia możliwy jest powrót do aktywności, ale nadal wymagane jest stosowanie ortezy usztywniającej, dopóki zdjęcie RTG nie potwierdzi zrostu kości. W przypadku złamań z przemieszczeniem konieczne jest nastawienie i wewnętrzne zespolenie operacyjnie. Uprawianie aktywności fizycznej po zespoleniu złamania niestabilnego jest możliwe, ale zależy od jakości zespolenia w czasie zabiegu. Pełny powrót do sportu może nastąpić, jeśli badanie RTG wykaże pełny zrost odłamów. Po wygojeniu złamania kości łódeczkowatej zwykle niezbędna jest intensywna rehabilitacja, która umożliwia odzyskanie zakresu ruchu nadgarstka. Rehabilitacja po złamaniu kości łódeczkowatej trwa od kilku tygodni do pół roku. Polega ona na stopniowym przywracaniu czucia głębokiego i koordynacji nerwowo-mięśniowej. W tym okresie należy uważać, aby nie przeciążać ręki np. cięższymi pracami domowymi. Czytaj więcej o złamaniu kości łódeczkowatej. Ból nadgarstka a Ganglion Codzienna praca fizyczna, wielogodzinne uderzenia w klawiaturę, lub uprawianie sportów jak np. tenis, mogą doprowadzić do przeciążeń i stanu zapalnego w nadgarstku. W wyniku tego może powstać galaretowata torbiel zwana jako ganglion. Powstaje one w wyniku nadprodukcji płynu stawowego wewnątrz stawu lub w pochewce otaczającej ścięgna, co powoduje wzrost ciśnienia, rozciąganie torebki, a w efekcie guzka widocznego pod skórą w okolicy stawu. Ganglion może powstać teoretycznie wszędzie, zwłaszcza w okolicy stawu narażonego na wielokrotne urazy lub przeciążenia. Najczęściej lokalizuje się na grzbietowej powierzchni nadgarstka. Może on powodować ból, a także imitować inne dolegliwości jak np. zespół kanału nadgarstka lub torbiel Bakera. Ganglion - objawy twarda narośl wyraźnie wystająca ponad powierzchnię skóry, czasem ganglion może być mały, wyczuwalny tylko palpacyjnie, może być zarówno bezbolesny, jak i powodować dyskomfort i ból, jest częściowo przesuwalny wobec podłoża, nadgarstek z widocznym ganglionem często stanowi problem natury estetycznej. W celu postawienia jednoznacznej diagnozy wykonuje się badania obrazowe RTG oraz USG. Umożliwiają one identyfikację zawartości torbieli oraz wykrycie patologii nadgarstka. Guzki zawierające treść litą mogą być zmianą nowotworową, dlatego ważna jest konsultacja każdego guzka z lekarzem. Leczenie ganglionu w początkowej fazie choroby opiera się na odciążaniu i ograniczaniu ruchu w stawie. Można strać się zredukować stan zapalny poprzez masowanie, znane jako „rozbijanie” ganglionu. W bardziej zaawansowanym stadium, można rozważyć bardziej inwazyjne metody jak punkcja (nakłucie) ganglionu z aspiracją jego treści oraz podaniem leku sterydowego pod kontrolą USG. W przypadku wyraźnego braku poprawy w leczeniu, należy rozważyć zabieg polegający na wycięciu torbieli, jaki lekarz wykonuje techniką artroskopową lub otwartą. Do leczenia operacyjnego warto dołożyć wsparcie fizjoterapeuty. Czytaj więcej o Ganglionie. Ból nadgarstka w chorobie stawów Zapalenie stawów to choroba przewlekła, w której dochodzi do deformacji i ograniczenia ruchomości, a charakterystycznymi objawami są: ból, obrzęk i sztywność stawu. Może być on wtórny do urazu, przeciążenia lub występować w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów. Każdy staw może ulec obrzękowi, jednak najczęstszą lokalizacją jest nadgarstek, a także drobne stawy dłoni. To, co powinno nas zaniepokoić, to symetria zajętych stawów, czyli np. gdy obrzękowi ulegną oba nadgarstki. Może to świadczyć o chorobie zapalnej stawów, a nie urazie lub przeciążeniu. Objawy bólu nadgarstka w chorobie stawów podstawowym objawem jest obrzęk stawu, symetryczność zajętych stawów (oba nadgarstki), dolegliwości bólowe na ogół występują w nocy i rano, poranna sztywność stawów. Podstawą diagnostyki jest wywiad z pacjentem, a także badanie fizykalne, ponieważ zmiany często są ewidentne. W niektórych przypadkach należy dodatkowo wykonać badania laboratoryjne i radiologiczne. W przypadku podejrzenia zapalenia stawów, zleca się badania krwi: morfologię, parametry zapalne (OB i CRP), czynnik reumatoidalny (RF), przeciwciała antyCCP. W reumatologii duży nacisk kładzie się na genetykę, dlatego jeżeli pacjent ma podejrzenie zapalenia stawów, to zawsze pytany jest przez lekarza o występowanie chorób stawów w rodzinie. Istnieje również zapalenie stawów poinfekcyjne, które może być wywołane przez bakterie, wirusy czy inne patogeny. Jest to tzw. odczynowe zapalenie stawów. Czytaj więcej o chorobie stawów. Skręcenie nadgarstka Skręcony nadgarstek jest bardzo częstym urazem, szczególnie wśród ludzi młodych uprawiających sporty ekstremalne. Kolejną grupą osób narażoną na skręcenie nadgarstka są osoby starsze, którym uraz ten najczęściej przydarza się podczas upadków na śliskiej nawierzchni. Przyczyny dolegliwości są jednoznaczne, ból nadgarstka może być spowodowany naciągnięciem lub zerwaniem wiązadeł, szczególnie łódeczkowato-księżycowatego i księżycowato-trójgraniastego. Skręcenie nadgarstka wymaga szybkiego postępowania, które obejmuje schłodzenie nadgarstka oraz unieruchomienie go bandażem lub stabilizatorem. Uszkodzenie wiązadła łódeczkowato-księżycowatego najczęściej pojawia się w wyniku urazu po upadku na dłoń z wyprostowanym oraz odchylonym łokciowo nadgarstkiem. W następstwie pojawia się obrzęk i ból wzdłuż grzbietu nadgarstka. W diagnostyce najważniejsze są badania kliniczne (wykonywanie testu Watsona) oraz USG i MRI. W przypadku zerwania tego więzadła widoczne jest poszerzenie radiologicznej szczeliny pomiędzy kośćmi i odczuwalna jest niestabilność grzbietowa. Leczenie operacyjne polega na zszyciu lub rekonstrukcji więzadła SL. Uszkodzenie wiązadła księżycowato-trójgraniastego najczęściej pojawia się w wyniku urazu po upadku na wyprostowaną dłoń z wyprostowanym i odchylonym w kierunku promieniowym nadgarstkiem. Wśród objawów występuje ból po stronie łokciowej w nadgarstku oraz osłabienie kończyny. Rozpoznanie w większości przypadków opiera się o badania kliniczne. Przy braku całkowitego zerwania więzadła, podejmuje się leczenie zachowawcze, wykonując unieruchomienie nadgarstka. Zabieg chirurgiczny wykonuje się w przypadku braku efektów leczenia zachowawczego. Powrót do sportu możliwy jest po kilku miesiącach od zabiegu. Czytaj więcej o skręceniu nadgarstka. Re: Ból stawu palca środkowego Mam dokładnie to samo. ból środkowego palca lewej ręki, tak, że nie do końca mogę go zgiąć. boli mnie jakby w stawie który w porównania do drugiej ręki jest jakby większy. zrobiłem badania. CRP, OB, kwas moczowy, RF, RTG prawidłowe obydwu dłoni. robiłem też ANA i aCCP.
Witam od pewnego czasu bardzo boli mnie palec serdeczny w lewej ręce a raczej opuszka ,jest bardzo przeczulona na każdy uraz kogo mam się zgłosić żeby podjąć leczenie bo w tej chwili biorę leki jest najwiekszy w nocy ,poprostu budzi mnie KOBIETA, 38 LAT ponad rok temu Złamania kości śródręcza i palców ręki Farmakologia Leki przeciwbólowe

Zespół rowka nerwu łokciowego – przyczyna może być związana z podrażnieniem lub uciskiem nerwu właśnie w okolicy rowka, w obszarze stawu łokciowego. W momencie gdy objawy dotyczą palców, należy wykonać pogłębioną diagnostykę. Uszkodzenia nerwu na obwodzie – drętwienie palców u rąk pojawia się również w momencie

Zespół kanału Guyona dotyczy ucisku nerwu łokciowego, który wychodzi ze splotu ramiennego na wysokości od ósmego kręgu szyjnego do pierwszego kręgu zespołu kanału GuyonaPrzyczyny zespołu kanału Guyona należy podzielić na dwie grupy:pierwotne, czyli powstałe samoistnie bez uczestnictwa czynnika sprawczego,wtórne, czyli będące wynikiem urazu, procesów rozrostowych, obecnością guzów (np. ganglionów, tłuszczaków).Do przyczyn wtórnych zespołu kanału Guyona zalicza się również:anomalie w budowie anatomicznej,zmiany naczyniowe, kanału Guyona często występuje u osób podpierających się laską oraz u sportowców wykonujących specyficzny ruch (np. podczas jazdy na rowerze czy podnoszenia ciężarów) – powstałe przeciążenie prowokuje powstanie zespołu kanału GuyonaNerw łokciowy składa się z włókien czuciowych i ruchowych. Objawami ucisku włókien czuciowych są ból i parestezje (drętwienie, mrowienie) kłębika, palca małego i częściowo palca podrażnieniu włókien ruchowych dochodzi do osłabienia siły mięśniowej unerwianych przez niego dolegliwości zależy od stopnia i czasu trwania ucisku nerwu. Gdy ucisk jest niewielki, to objawy pojawiają się epizodycznie w określonych sytuacjach, kiedy nerw zostanie długotrwałym ucisku może dochodzić do:zaniku mięśni w wyniku braku stymulacji nerwowej,stałych zaburzeń zespołu kanału GuyonaW zespole kanału Guyona objawy kliniczne zgłaszane przez chorego to:ból,osłabienie czucia,drętwienie,mrowienie po stronie dłoniowej palca małego i serdecznego, gdy podrażnione są włókna czuciowe,przy podrażnieniu włókien ruchowych osłabieniu ulega siła chwytu oraz odwodzenie i przywodzenie palców na skutek upośledzenia impulsacji nerwowej mięśni międzykostnych i kłębiku palca więc badanie kliniczne obejmuje ocenę siły mięśniowej, zakresu ruchomości oraz badanie poziomie diagnostyki obrazowej wykonuje się badanie rentgenowskie celem wykluczenia zmian kostnych pourazowych oraz badaniu ultrasonograficznym ocenia się strukturę nerwu łokciowego, ściany kanału Guyona, struktury kostne w jego okolicy oraz drożność i średnicę tętnicy łokciowej, która przebiega w tym miejscu wraz z nerwem wykonuje się badania przewodnictwa zespołu kanału GuyonaPrzy leczeniu zachowawczym zespołu kanału Guyona w zakresie fizjoterapii stosuje się:zabiegi fizykoterapeutyczne (laser, elektroterapia itd.),terapię tkanek miękkich,neuromobilizacje mające na celu poprawę odżywienia i ślizgu nerwu łokciowego,dodatkowo stosuje się szynę usztywniającą nadgarstek w pozycji leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów, wtedy rozważa się leczenie operacyjne, którego celem jest odbarczenie gałęzi dłoniowej nerwu i powikłania zespołu kanału GuyonaPo leczeniu operacyjnym zwykle następuje całkowite ustąpienie dolegliwości bólowych, jak i zaburzeń wcześniej wykonany został zabieg operacyjny, tym szybszy powrót prawidłowej funkcji długo trwającym uszkodzeniu może dojść do zaniku przypadku długotrwałego zwlekania z diagnostyką i leczeniem zespołu kanału Guyona może dojść do zaniku mięśni skutkującego upośledzeniem funkcji ręki oraz permanentnego zaburzenia czucia w obrębie małego palca i postępowanie w zespole kanału GuyonaW zespole kanału Guyona zaleca się:regularne rozciąganie mięśni nadgarstka, utrzymujące ich prawidłową elastyczność,unikanie długotrwałych przeciążeń powodujących ucisk w obszarze kanału ortopedyczna. Tom I" Brotzman, Wilk; wyd. Elsevier Urban & Partner, 2007 wqn9X.
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/195
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/103
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/126
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/271
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/4
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/242
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/251
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/353
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/233
  • ból palca serdecznego prawej ręki