Musztra wojskowa, sesje grupowe, a także warsztaty terapeutyczne, podczas których lepi się garnki z gliny. Takie atrakcje czekają na uzależnionych od internetu w pierwszym ośrodku odwykowym w Korei…
10 OBJAWÓW UZALEŻNIENIA OD KOMPUTERA Rozdrażnienie, agresja, nadpobudliwość, problemy z utrzymywaniem relacji z innymi ludźmi. Brzmi podobnie do alkoholizmu i narkomanii, jednak to „tylko” uzależnienie od gier komputerowych. Współczesna choroba, która dotyczy już nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Choroba cywilizacyjna XXI wieku Uzależnienie od gier komputerowych jest stosunkowo nowym zjawiskiem, które znacznie zwiększyło swój zasięg wraz z rozwojem technologii. O tym, jak poważnym i powszechnym problemem jest spędzanie wielu godzin przed telewizorem czy komputerem z padem w ręce, może świadczyć fakt, że w czerwcu 2018 roku Światowa Organizacja Zdrowia WHO wpisała uzależnienie od gier wideo i komputerowych na listę chorób psychicznych. Według definicji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób gry komputerowe stają się zaburzeniem, gdy: gracz traci kontrolę nad czasem spędzanym przy komputerze, gra staje się priorytetem i dominuje nad innymi zainteresowaniami oraz codziennymi czynnościami, gracz kontynuuje granie mimo widocznych negatywnych konsekwencji. Mowa tutaj nie o niewinnych 30 minutach z konsolą, ale nawet o 12 czy 56 (!) godzinach spędzonych przed monitorem komputera, przy jednoczesnym zaniedbaniu codziennych obowiązków, a nawet czynności fizjologicznych. Globalny problem W niechlubnym rankingu liczby osób uzależnionych od gier komputerowych przoduje USA, choć problem jest globalny i coraz częściej spotykany również w Polsce. Według badań przeprowadzonych przez CBOS w latach 2014-2015 z uzależnieniem od gier komputerowych zmagało się około dwieście tysięcy osób, czyli 0,5% polskiej populacji. Warto podkreślić fakt, że liczbę tę stanowią jedynie osoby zdiagnozowane przez specjalistów. Prawdopodobnie liczba nałogowców jest znacznie większa, gdyż dopiero od 6-7 lat mówi się w Polsce o realnym zagrożeniu, jakie niosą ze sobą gry komputerowe. AGRESJA, APATIA, ZABURZENIA LĘKOWE CO WŁAŚCIWIE SPRAWIA, ŻE WIRTUALNY ŚWIAT WYDAJE SIĘ LUDZIOM AŻ TAK ATRAKCYJNY? Powyższą kwestią zajął się Douglas A. Gentile z Iowa State Univeristy. W swojej pracy pt. „The Multiple Dimensions of Video Games Effects” udowodnił, że: Z jednej strony gry komputerowe są niejako szansą na ucieczkę przed smutną rzeczywistością – wyśmiewaniem przez kolegów i koleżanki w szkole czy stresem i nadmiarem obowiązków w pracy, dając poczucie wolności i anonimowości w wirtualnym świecie (nikt przecież nie wie, kim naprawdę jesteś!). Z drugiej strony natomiast sprawiają, że gracze zatracają się w stworzonej przez nową technologię rozrywce – nie potrafią nawiązywać kontaktów międzyludzkich, są rozdrażnieni, apatyczni, a także zmagają się z otyłością, problemami ze wzrokiem i wieloma innymi objawami. Uzależnieni potrafią tak zaangażować się w grę, że dotarcie do jej końca traktują jako śmiertelnie poważną misję i każde zachwianie ich skupienia spotyka się z niekontrolowaną i irracjonalną agresją, buntem oraz napadami gniewu. Niezaprzeczalny jest fakt, że gry wpływają na psychikę oraz wyobraźnię człowieka, dlatego też tak łatwo się od nich uzależnić. KIEDY MOŻEMY MÓWIĆ O UZALEŻNIENIU? Gra sama w sobie nie niesie ze sobą tak dotkliwych konsekwencji. Prawdziwy problem zaczyna się wówczas, gdy granie zaczyna mieć znaczący wpływ na życie osobiste gracza. Nieraz zdarza się, że uzależnieni od gier komputerowych zaniedbują swoje obowiązki, przez co mają problemy w szkole, pracy czy na studiach. 3 fazy uzależnienia – sprawdź, czy Cię to dotyczy! Proces uzależniania się od gier można podzielić na 3 fazy: Faza I – cechuje się dużą racjonalnością w wykorzystywaniu komputera – gracz doskonale potrafi zapanować nad czasem, który spędza przed monitorem. Faza II – jest określana mianem stopniowego uzależniania – gracz spędza w wirtualnym świecie coraz więcej czasu, tracąc jednocześnie inne zainteresowania. Faza III – nazywana fazą destrukcji – osoba uzależniona staje się więźniem gry komputerowej, jest to moment kulminacyjny uzależnienia; czas, który powinna poświęcić na sen, naukę i pracę, przeznacza na kolejny maraton przed komputerem. W kontekście uzależnienia od gier komputerowych coraz częściej mówi się także o uzależnieniu od komputera i Internetu. Jeśli nie możesz wytrzymać paru minut bez sięgnięcia po swój smartfon, bez przejrzenia portali społecznościowych czy wiadomości mailowych, a ponadto ciężko jest Ci się skupić na powierzonych zadaniach i obowiązkach, to warto skonsultować swoje zachowania ze specjalistą, który podpowie Ci, jak uniknąć zagrożenia związanego z uzależnieniem. Co gorsza problem ten dotyka coraz młodszych. Gra w berka, wyścigi, klasy, siedzenie na trzepaku, psikusy wywijane sąsiadom – brzmi jak wspomnienie z lat słodkiego dzieciństwa? Niestety, znane nam dotąd formy spędzania czasu odchodzą do lamusa. Zamiast przebywać na świeżym powietrzu, młodzież coraz częściej wybiera alternatywną formę rozrywki – gry komputerowe. Traktują je jako miłą odskocznię od szkolnych obowiązków oraz chwilę relaksu, która niepostrzeżenie zmienia się z kilku minut w godziny. 10 objawów uzależnienia od komputera: Nadmierna koncentracja na korzystaniu z Internetu. Brak innych pasji, zainteresowań, sposobów spędzania wolnego czasu. Problemy z częstym rozdrażnieniem, złością, agresją, zwłaszcza gdy ktoś próbuje ograniczyć osobie uzależnionej dostęp do komputera lub Internetu. Problemy z koncentracją, nadmierną sennością. Unikanie kontaktu z innymi domownikami. Pogorszenie relacji ze znajomymi. Zaniedbywanie obowiązków szkolnych, domowych i zawodowych. Zapominanie o jedzeniu posiłków, korzystaniu z toalety. Trudności z określeniem czasu, jaki został spędzony przed komputerem lub w Internecie. Kłótnie i awantury z powodu komputera stają się codziennością, podobnie jak bunt i agresja, wywoływane choćby wspomnieniem o problemie. JAK ZERWAĆ Z NAŁOGIEM? Pierwszym i najważniejszym krokiem w walce z każdym nałogiem jest samodzielne uświadomienie sobie, że problem naprawdę istnieje. Niestety, podobnie jak w przypadku innych uzależnień, rzadko zdarza się, by osoba uzależniona samodzielnie zgłosiła się po pomoc do specjalisty. Jak podkreślają psychoterapeuci, to właśnie rodzice bądź partnerzy osób uzależnionych zgłaszają się do poradni jako pierwsi, ponieważ nie potrafią znaleźć sposobu porozumienia z osobą pochłoniętą światem wirtualnym. Jeśli zauważyłeś, że bliska Ci osoba spędza coraz więcej czasu przed komputerem, ogranicza realizowane dotąd pasje na rzecz wielogodzinnej gry, przez co zaniedbuje obowiązki, przechodzi kryzys w związku lub ma trudności z utrzymywaniem kontaktu, np. z rodziną lub znajomymi, to być może powinna skorzystać z terapii. O ile w sytuacji, gdy uzależniona jest osoba dorosła, problem wydaje się nieco prostszy (możesz przecież zwrócić jej uwagę na obecny i ewidentny problem), o tyle, gdy nałogowym graczem jest dziecko, sprawa staje się nieco bardziej skomplikowana. A CO JEŚLI UZALEŻNIONE JEST DZIECKO? JAK MU POMÓC? Musisz być przygotowany na to, że Twoje dziecko może nie dostrzegać problemu i z pewnością będzie zaprzeczać, że ma on miejsce. Jednak nie pozwól zamydlić sobie oczu! Jeśli zauważyłeś zmianę w zachowaniu oraz priorytetach swojego dziecka, nie możesz go zostawić samemu sobie. Wyciągnij do niego pomocną dłoń, póki gry kompletnie nie zawładnęły jego życiem. Wspólna praca na rzecz poprawy sytuacji będzie długą i czasem niełatwą drogą, ale wartą świeczki. Bądź gotowy na kłótnie, przykre chwile, wyładowywanie na Tobie negatywnych emocji związanych z postawionym dziecku ultimatum. Jednocześnie pamiętaj, że Twoja konsekwencja, a także częste okazywanie dziecku miłości, mimo jego złego zachowania, mają naprawdę ogromne znaczenie! Dowiedz się, jakie gry lubi dziecko. W ten sposób poznasz nie tylko część jego świata, ale także przekonasz się, czy gry te nie zawierają przemocy lub treści nieodpowiednich dla dziecka w tym wieku. Porozmawiaj z nim o tym, jak brutalność i agresja w świecie wirtualnym wpływają na emocje i zachowanie ludzi. Koniecznie wyjaśnij mu, że świat wirtualny ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. Pamiętaj, że najbardziej racjonalnym w przypadku uzależnienia podejściem będzie wprowadzenie w życie zasady „Najpierw obowiązki, a potem przyjemności”. Zdecyduj, ile czasu dziennie Twoja pociecha może przebywać przed komputerem. Nie traktuj jej oczywiście jak więźnia, ale z drugiej strony pamiętaj też o tym, że to od Ciebie jako rodzica zależy jej zdrowie psychiczne. Wybierz się z dzieckiem do sklepu i wspólnie wybierzcie grę odpowiednią dla jego wieku, niebudzącą kontrowersji – w ten sposób pokażesz mu, że jeśli podejdzie do tematu gier w sposób bardziej racjonalny, to nie będziesz miał nic przeciwko. Przebywaj więcej z dzieckiem, często bowiem zdarza się, że dzieci zatracają się w wirtualnym świecie, ponieważ nie mają żadnej innej alternatywy. Poświęć mu więcej czasu, porozmawiaj o drażniących go problemach i pokaż, że nie tylko komputer może być jego hobby. Jeśli Twoje „domowe sposoby” na poprawę sytuacji nie poskutkują, koniecznie skonsultuj się ze specjalistą z poradni psychologicznej lub skontaktuj się z ekspertami z infolinii ds. bezpieczeństwa dzieci pod numerem telefonu 800 100 100, który czynny jest od poniedziałku do piątku, w godzinach Uzyskasz tutaj pierwsze wsparcie, w kwestiach dotyczących cyberprzemocy czy zagrożeń dla dzieci płynących z nowych technologii oraz ukierunkowanie do dalszych działań. AUTOREM WPISU JEST MARTA ZIELIŃSKA, PSYCHOLOG PRACUJĄCY Z DZIEĆMI I RODZICAMI, ZAŁOŻYCIELKA POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ HARMONIA W WARSZAWIE. About Latest Posts Jestem psychodietetykiem, ciągle czerpiącym z obu dziedzin. Jedzenie pełni tak wiele funkcji psychologicznych, że nie można tych dziedzin rozdzielać przekonując do zmiany nawyków żywieniowych. Ważniejsze od liczenia kalorii jest poszukanie odpowiedzi na pytanie: dlaczego jem? Odczarowuję psychologię w kontekście diety. Wiem o czym mówię, bo sama to przerabiałam.

Leczenie uzależnień to często długofalowy proces, chociaż sama terapia dla alkoholików, hazardzistów czy uzależnionych od innych używek, prowadzona pod okiem doświadczonych specjalistów, może trwać jedynie dwa tygodnie. To tak naprawdę początek drogi, którą musi pokonać każdy uzależniony, by zmierzyć się ze swoimi

"Web Junkie" to dokument opowiadający o młodych Chińczykach, dla których wirtualny świat stał się jedynym miejscem funkcjonowania. Chiny to kraj, w którym uzależnienie od Internetu osiągnęło punkt kulminacyjny. Nastoletni Nicky prawie wyskoczył przez okno, kiedy ojciec przerwał mu grę w "World of Warcraft". Inny nastolatek nie mógł oderwać się od komputera przez ponad dwa tygodnie, robiąc sobie przerwy jedynie na krótkie drzemki. Natomiast jego kolega wydał ok. 8,5 tys. dol. grając w "Dream to the West". Młodzi nałogowcy zostali wysłani przez rodziców i opiekunów na obóz odwykowy od internetu. Warunki w obozie przypominają te więzienne. Pokoje wyposażone są jedynie w prycze i stoliki. Zimny wystrój wnętrza budynku ma być elementem wspomagającym surową dyscyplinę, która panuje na obozie. Wychowankowie mogą czytać jedynie wybrane książki, są zobligowani do brania udziału w żmudnych wykładach i wykonywania prostych ćwiczeń fizycznych. Na odwyk zabiera się ich siłą lub podstępem. W programie obozu zabrakło jednego - pokazania, że poza surfowaniem po sieci istnieją inne, ciekawe i przede wszystkim niezagrażające zdrowiu pasje. Schemat dnia uzależnionych od internetu dzieci aż się prosi, aby dodać do niego np. zajęcia sportowe czy kurs tańca. Zobacz: O FU! Ta kobieta je PAPIER TOALETOWY i jest od niego UZALEŻNIONA. Wszystko przez CIĄŻĘ! Internetowy nałóg stanowi śmiertelne zagrożenie dla chińskich dzieci i młodzieży. Nastolatkowie potrafią przez kilkanaście dni nie odrywać się od klawiatury - nawet w celu przespania się, zjedzenia posiłku czy skorzystania z toalety. Zdarzają się nawet przypadki, że młodzi nałogowcy zakładają pieluchy, dzięki czemu nie przerywają gry komputerowej nawet na chwilę. Pragnący zdyscyplinować ich rodzice, często wywołują agresję u swoich uzależnionych latorośli. Internetowy nałóg w skrajnych przypadkach kończy się nawet samobójczą próbą. Nie bez znaczenia są wysokie wymagania stawiane młodym Chińczykom. Dzieci, wobec których oczekuje się najwyższych stopni i wzorowego zachowanie, często nie radzą sobie z narzucaną im presją i uciekają w świat internetu, gdzie mogą być jedynymi autorami własnej, z pozoru utopijnej rzeczywistości. ZAPISZ SIĘ: Codziennie wiadomości Super Expressu na e-mail
Prowadzona u nas terapia uzależnień obejmuje między innymi leczenie: uzależnień behawioralnych – hazardu, seksoholizmu, zakupoholizmu, alkoholizmu. Każda osoba z Łodzi, która zgłosi się do naszego ośrodka leczenia uzależnień, może liczyć na fachową pomoc. Stosujemy doskonałe, autorskie terapie, które pomogą Ci wyjść z
Komputer służy do tego, aby ułatwić Ci pracę, której bez niego w ogóle byś nie miał Prawo Murphy’ego1 Co to jest i jakie są przyczyny? Jeszcze w XIX wieku angielski matematyk, astronom i mechanik Charles Babbage (uznawany za „ojca” komputera) zbudował, napędzaną przez silnik parowy, maszynę różnicową, zdolną do obliczania logarytmów i zapisywania wyniku na metalowej blaszce. Jej konstrukcja posłużyła późniejszym twórcom do stworzenia pierwszego komputera. Pierwszy komputer nazywał się ENIAC (Elektroniczny Numeryczny Integrator i Komputer) i opierał się na przełącznikach zbudowanych z lamp elektronowych. Skonstruowano go w 1946 r. w Filadelfii, zajmował powierzchnię 140 m2, ważył 27 ton, mierzył 5,5 x 24,4 metra. Pobierał prąd elektryczny o mocy 150 kW, a jego włączenie powodowało przygasanie świateł w całej Filadelfii. Fot. Pierwsze prototypowe fragmenty sieci (internetowej) powstały w Stanach Zjednoczonych w latach 1966–1967, a w 1973 r. dołączyły do nich komputery europejskie. W latach 70. XX wieku powstał pierwszy komputer osobisty. Początki Internetu w Polsce sięgają 1991 r., kiedy to fizyk z Uniwersytetu Warszawskiego nawiązał łączność z Uniwersytetem w Kopenhadze. Nikt wówczas nie przypuszczał, że dalszy rozwój, odbywający się głównie dzięki wykorzystywaniu komputera na potrzeby wojska i biznesu, będzie powodował zagrożenie dla zdrowia, jakim jest uzależnienie. Najprościej można powiedzieć, że uzależnienie od komputera lub sieci internetowej polega na niekontrolowanym korzystaniu z komputera bądź z Internetu w sposób, który powoduje szkody w sferze fizycznej, psychicznej, społecznej czy ekonomicznej u osoby korzystającej z tych urządzeń i/lub u otoczenia. Kimberly Young z University of Pittsburgh (USA), pionierka badań nad uzależnieniem od komputera i sieci internetowej, stwierdziła, że osoby uzależnione spędzają przy komputerze średnio 35 godzin tygodniowo (poza obowiązkami wynikającymi z zatrudnienia). Wyróżniła też pięć podtypów uzależnienia związanego z komputerem, tj.: erotomanię internetową (cybersexual addiction) – np. oglądanie filmów i zdjęć o charakterze pornograficznym, uczestniczenie w czatach o tematyce seksualnej itp. (zob. Cyberseks), socjomanię internetową, czyli uzależnienie od internetowych kontaktów społecznych (cyber-relationship addiction) – np. korzystanie z chat-roomów i poczty elektronicznej, uczestniczenie w grupach dyskusyjnych, które zastępują kontakty z rodziną i przyjaciółmi, a nawet „wirtualne zdrady”, uzależnienie od sieci internetowej (net compulsions) – np. uzależnienie od gier hazardowych (internetowy patologiczny hazard w kasynach sieciowych), od gier sieciowych (przeciwnik jest żywym człowiekiem, który również siedzi w tym momencie przy monitorze), od operacji giełdowych poprzez internet, od aukcji czy zakupów online, przeciążenie informacyjne – czyli przymus pobierania informacji (information overload) – np. poszukiwanie nowych informacji, przeszukiwanie baz danych, uzależnienie od komputera (computer addicion) – np. uzależnienie od gier komputerowych. Do tych podtypów można dodać jeszcze uzależnienie od blogów polegające na śledzeniu cudzych historii życia opisywanych na stronach internetowych lub opisywaniu własnych historii. Jako formę uzależnienia od Internetu można także traktować hakerstwo. Specyficzną formą uzależnienia od Internetu jest coraz bardziej popularny wirtualny świat – Second Life. Z kolei John Suler wyróżnia 2 typy uzależnienia od Internetu: niespołeczny, charakteryzujący się głównie poszukiwaniem informacji, oraz społeczny – związany z korzystaniem z komunikatorów, poczty e-mail, czatu czy IRC. Jednocześnie, poszukując różnicy między realnym a wirtualnym światem, stwierdził, że przebywanie w wirtualnej rzeczywistości jest swojego rodzaju specyficznym doświadczeniem, które charakteryzuje się ograniczeniem doświadczeń sensorycznych (limited sensory experience); elastycznością (płynnością) tożsamości oraz anonimowością (identity flexibility and anonymity); zrównaniem statusów (equalization of status); przekraczaniem ograniczeń przestrzennych (transcending spatial boundaries); rozciąganiem i skracaniem czasu (time stretching and condensation); możliwością nawiązywania wielu kontaktów (access to numerous relationships) oraz możliwością dokumentowania tych kontaktów. Nie można wykluczyć, że podobnie jak w przypadku wielu innych uzależnień, na rozwój uzależnienia od komputera czy sieci internetowej mają wpływ czynniki biologiczne, psychologiczne, duchowe i społeczne. Wśród czynników biologicznych podnoszona jest rola małego stężenia serotoniny, a także dopaminy w mózgu, która ma wpływ na układ motywacyjny. Na rozwój tego uzależnienia mogą mieć również wpływ zarówno stany hiperaktywności, jak i hipoaktywności obszarów mózgu związanych z układem opioidowym (tzw. układ pozytywnego wzmocnienia, układ nagrody). Badania wykazały, że rozwój uzależnienia następuje dosyć szybko, bowiem: 25% internautów uzależnia się już w ciągu pierwszych 6 miesięcy od rozpoczęcia wędrówek po sieci, 58% w ciągu 6–12 miesięcy, 17% po ponad roku. Są badacze, którzy kwestionują istnienie uzależnienia od Internetu, ale zanim przyjmie się ich punkt widzenia, należałoby sprawdzić czy przypadkiem ten problem nie dotyczy ich samych. Jak często występuje? Wyniki badań Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego wskazują, że ok. 6% osób korzystających z Internetu jest od niego uzależnionych, natomiast ok. 30% traktuje go jako sposób na ucieczkę od rzeczywistości. Autorzy badania przeprowadzonego przez Center for On-line Addiction obejmującego grupę ponad 17 000 osób korzystających z komputera wykazali, że ok. 6% uczestników wymagało leczenia. Wyniki innych badań pozwalają szacować, że ok. 20% użytkowników komputera uzależnia się od niego, a jeszcze inne, że problem uzależnienia od komputera lub Internetu dotyczy ok. 5% populacji. Wyniki badań wskazują też, że liczba młodzieży uzależnionej od sieci w Norwegii wynosi około 1–2% (Johansson i wsp., 2004), 5,4% we Włoszech (Pallanti i wsp., 2006], 5,9% w Grecji (Siomos i wsp., 2008), 7,5% na Tajwanie (Ko i wsp., 2007), 8,1% w Stanach Zjednoczonych (Morahan-Martin i Schumacher, 2000) oraz 11% w Chinach (Lam i wsp., 2009). Kim i wsp. (2006) stwierdzili, że w Korei 1,6% adolescentów spełnia kryteria uzależnienia od Internetu, a ok. 38% z nich znajduje się w grupie osób zagrożonych tym uzależnieniem. Na podstawie wyników badań opublikowanych w 2009 r. stwierdzono, że z Internetu korzysta 48% Polaków w wieku powyżej 15. roku życia (w 2005 r. – ok. 28%, w 2006 – 38%), z czego 74% łączy się z siecią codziennie lub prawie codziennie. Augustynek (2001), w oparciu o rezultaty badań przeprowadzonych wśród 1411 polskich studentów, stwierdził, że rozpowszechnienie uzależnienia od sieci internetowej wśród studentów wynosi ok. 0,5%, przy czym częściej występuje ono u mężczyzn. Poprawa (2006), na podstawie wyników badań z 2006 r., którymi objął 4900 osób, wskazuje, że 23% osób w Polsce spełnia kryteria zagrożenia uzależnieniem od Internetu, a około 1% jest uzależnionych od sieci. Pawłowska i Potembska (2010) ujawniły, że 21% dziewcząt w wieku 16.–19. roku życia spełnia kryteria zagrożenia uzależnieniem od Internetu. Jak się objawia? Rozwój uzależnienia od Internetu, podobnie jak w przypadku innych uzależnień, charakteryzuje się swoistą dynamiką i można w nim wyróżnić kolejne etapy: zetknięcie się i zafascynowanie Internetem jako nowością, poznawanie jego możliwości, „wejście” w nową rzeczywistość, poczucie „więzi z całym światem” czy „braku granic”, zwrócenie uwagi na fakt, że korzystanie z Internetu ułatwia odprężenie się i pomaga w zredukowaniu dyskomfortu (napięcia psychicznego, poczucia samotności itp.), coraz bardziej regularne korzystanie z Internetu w celu unormowania swoich stanów emocjonalnych, postępujące ograniczanie kontaktów z bliskim otoczeniem (wycofywanie się ze świata realnego, zobojętnienie społeczne) na rzecz kontaktów wirtualnych i poświęcanie im coraz większej ilości czasu, poczucie dyskomfortu w sytuacjach ograniczonego dostępu do Internetu, pojawienie się problemów społecznych, zdrowotnych, finansowych itp., których związek z korzystaniem z Internetu nie ulega wątpliwości. Możliwość uzależnienia się od Internetu zasygnalizował jako pierwszy, w 1976 r., profesor matematyki i informatyki – Joseph Weizenbaum, a szerzej opisał amerykański psychiatra Ivan Goldberg, w 1995 r. Z kolei Kimberly Young, psycholog z University of Pittsbourgh (USA), w 1996 r. jako pierwsza zaproponowała, aby uzależnienie od Internetu potraktować jako chorobę, czym naraziła się zwolennikom poglądu, że uzależnić się można tylko od substancji chemicznych. Badaczka ta przedstawiła propozycję pytań ułatwiających postawienie diagnozy uzależnienia od Internetu (Internet addiction disorder). Zdaniem autorki, udzielenie twierdzącej odpowiedzi na pięć spośród ośmiu pytań przemawia za istnieniem patologicznego uzależnienia od Internetu. Oto pytania: Czy czuje się Pan/i zaabsorbowana/y Internetem do tego stopnia, że ciągle rozmyśla o odbytych sesjach internetowych i/lub nie może doczekać się kolejnych sesji? Czy odczuwa Pan/i potrzebę zwiększenia ilości czasu spędzanego w Internecie, aby uzyskać większe zadowolenie (mieć więcej satysfakcji)? Czy podejmował/a Pan/i wielokrotnie nieudane próby kontrolowania, ograniczania lub zaprzestania korzystania z Internetu? Czy odczuwał/a Pan/i wewnętrzny niepokój, miał/a nastrój depresyjny albo był/a rozdrażniona/y wówczas, kiedy próbował/a Pan/i ograniczać lub przerwać korzystanie z Internetu? Czy zdarza się Pani/Panu spędzać e Internecie więcej czasu niż było pierwotnie zaplanowane? Czy kiedykolwiek ryzykował/a Pan/i utratą bliskiej osoby, ważnych relacji z innymi ludźmi, pracy, nauki albo kariery zawodowej w związku ze spędzaniem zbyt dużej ilości czasu w Internecie? Czy kiedykolwiek skłamał/a Pan/i swoim bliskim, terapeutom albo komuś innemu w celu ukrycia swojego nadmiernego zainteresowania Internetem? Czy używa Pan/i Internetu w celu ucieczki od problemów, albo w celu uniknięcia nieprzyjemnych uczuć (np. poczucia bezradności, poczucia winy, niepokoju lub depresji)? Osoby, u których spędzanie czasu przed komputerem lub w sieci stało się problemem, bardzo często mają za sobą nieudane próby kontrolowania swoich zachowań związanych z tą czynnością, odczuwają podniecenie podczas korzystania z tych urządzeń lub usług, zaniedbują rodzinę, przyjaciół, naukę, pracę itp., ograniczają sen, przeżywają czucie wstydu, lęku, niepokoju, wycofują się z innych aktywności życiowych i przyjemności oraz odczuwają różne dolegliwości fizyczne spowodowane np. przyrostem lub utratą masy ciała, bólami głowy, bólami pleców wynikającymi ze zmian w kręgosłupie, tzw. zespołem cieśni nadgarstka itp. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że zbyt częste korzystanie z Facebooka prowadzi do uzależnienia. Presja zalogowania się i sprawdzenia najświeższych informacji dotyczących znajomych, obejrzenie ich najnowszych zdjęć oraz porównanie wyników gier czy testów, jest bowiem tak silna, że wiele osób zapomina o swoich codziennych obowiązkach, a z czasem demonstruje coraz więcej objawów uzależnienia. Co robić w razie wystąpienia objawów? Jeżeli stwierdza się obecność chociaż części z przedstawionych wyżej objawów, przeważają odpowiedzi twierdzące na postawione wyżej pytania lub osoby bliskie i życzliwe sygnalizują, że czas spędzany przy komputerze wymyka się spod kontroli, należy zdecydować się na wizytę u certyfikowanego specjalisty terapii uzależnień. Jednocześnie trzeba pamiętać, że nie każdy psychiatra i nie każdy psycholog ma odpowiednią wiedzę na temat diagnozowania i leczenia uzależnień. Jak specjalista stawia diagnozę? Do prawidłowego rozpoznania uzależnienia od komputera i/lub Internetu konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z osobą podejrzewaną o uzależnienie oraz ewentualnie, za zgodą tej osoby, z jej bliskimi. Osobami najbardziej kompetentnymi w stawianiu diagnozy są odpowiednio przeszkoleni certyfikowani specjaliści terapii lub psychoterapii uzależnień. Ważnym wskaźnikiem w ocenie ewentualnego uzależnienia powinno być stwierdzenie, czy korzystanie z komputera lub z sieci wiąże się z nauką bądź z pracą, czy też jest „bezproduktywne”. Opierając się na kryteriach diagnostycznych sugerowanych w DSM-IV, można zaproponować, aby uzależnienie rozpatrywać jako szkodliwy model korzystania z Internetu, prowadzący do istotnego klinicznie upośledzenia lub uszkodzenia manifestującego się, w ciągu minionych 12 miesięcy, co najmniej trzema spośród niżej wyszczególnionych objawów: 1. Tolerancja, rozumiana jako: potrzeba korzystania z Internetu przez coraz dłuższy czas, aby uzyskać zadowolenie lub wyraźny, stopniowy spadek satysfakcji osiąganej podczas korzystania z Internetu przez tę samą ilość czasu. 2. Objawy odstawienia pod postacią: a) zespołu abstynencyjnego, przejawiającego się występowaniem w ciągu kilku dni (do 1 miesiąca) po zaprzestaniu lub ograniczeniu korzystania z Internetu co najmniej dwóch spośród następujących objawów: pobudzenie psychoruchowe, niepokój lub lęk, obsesyjne myślenie o tym, co się dzieje w Internecie, fantazje i marzenia senne na temat Internetu, celowe lub mimowolne poruszanie palcami w sposób charakterystyczny dla pisania na klawiaturze, b) korzystania z Internetu i innych podobnych instytucji, w celu uniknięcia przykrych objawów pojawiających się po „odstawieniu” Internetu (objawów zespołu abstynencyjnego). 3. Częste przekraczanie planowanego wcześniej czasu przeznaczonego na korzystanie z Internetu. 4. Utrwalona potrzeba lub nieudane próby ograniczania bądź zaprzestania korzystania z Internetu. 5. Poświęcanie dużej ilości czasu na wykonywanie czynności związanych z Internetem (np. kupowanie książek na temat Internetu, wypróbowywanie nowych przeglądarek stron www, porządkowanie ściągniętych z Internetu materiałów itp.). 6. Ograniczanie bądź rezygnacja z innych aktywności – społecznej, zawodowej lub rekreacyjnej – na rzecz korzystania z Internetu. 7. Korzystanie z Internetu pomimo świadomości doświadczania trwałych lub narastających problemów somatycznych (fizycznych), psychologicznych bądź społecznych spowodowanych lub nasilających się w związku z tą formą aktywności (np. ograniczenie czasu snu, występowanie problemów rodzinnych, spóźnianie się do pracy i na spotkania, zaniedbywanie obowiązków lub rezygnacja z innych istotnych działań). Opierając się z kolei na kryteriach diagnostycznych uzależnień wg ICD-10 zaproponowałem, przed laty, aby uzależnienie od Internetu/komputera rozpoznawać wówczas, kiedy w okresie ostatniego roku stwierdzono obecność co najmniej trzech objawów z poniższej listy: silną potrzebę lub poczucie przymusu korzystania z Internetu lub komputera, subiektywne przekonanie o mniejszej możliwości kontrolowania zachowań związanych z Internetem/komputerem, tj. upośledzenie kontroli nad powstrzymywaniem się od tej czynności oraz nad czasem, który się jej poświęca, występowanie, przy próbach przerwania lub ograniczenia korzystania z Internetu/komputera, niepokoju, rozdrażnienia czy gorszego samopoczucia oraz ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do komputera, spędzanie coraz większej ilości czasu w Internecie/przy komputerze w celu uzyskania zadowolenia czy dobrego samopoczucia, które poprzednio osiągane było w znacznie krótszym czasie, postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub dotychczasowych zainteresowań na rzecz Internetu/komputera, korzystanie z Internetu/komputera pomimo szkodliwych następstw (fizycznych, psychicznych i społecznych), o których wiadomo, że mają związek ze tą czynnością. W 2007 r. Amerykańskie Towarzystwo Medyczne rekomendowało Amerykańskiemu Towarzystwu Psychiatrycznemu włączenie uzależnienia od Internetu (Internet addiction disorder) do kolejnej, tj. V wersji DSM, która ma być opracowana do 2013 r. Uzależnienie od Internetu zostanie również włączone do ICD-11 (prawdopodobnie w 2015 r.), ale zanim się w niej znajdzie, powinno być traktowane podobnie jak choroby z kategorii „zaburzenia nawyków i popędów" lub „zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne”. Jakie są sposoby leczenia? Osoby uzależnione od komputera lub Internetu niestety bardzo rzadko zgłaszają się po pomoc, a powodem, który skłania ich do wizyty u specjalisty, są narastające problemy rodzinne lub zdrowotne będące efektem spędzania zbyt długiego czasu przy komputerze. W odróżnieniu od innych uzależnień, w przypadku leczenia uzależnia od Internetu bądź komputera występuje dodatkowy problem. Osoby z tym uzależnieniem trudno jest bowiem skłonić do spotkania „twarzą w twarz” ze specjalistą, ponieważ są przyzwyczajone do obcowania z ekranem bądź do porozumiewania się za pomocą klawiatury. Decyzja o podjęciu leczenia następuje dopiero wówczas, kiedy osoba zainteresowana zacznie zauważać różnicę między zdrowym a patologicznym korzystaniem z komputera. Jest to o tyle trudne, że w dzisiejszych czasach komputer i Internet są powszechnie używane, są mediami społecznie akceptowanymi, a osoby korzystające z nich odbierane są jako nowoczesne. Podobnie jak w przypadku innych uzależnień, podstawową formą leczenia jest psychoterapia, a najlepsze efekty zapewnia terapia poznawczo-behawioralna (cognitive-behavioural therapy – CBT). W leczeniu uzależnienia od komputera lub od sieci ważna jest zmiana sposobu korzystania z nich, gdyż nie można całkowicie uniknąć kontaktu z nimi głównie w związku z pracą czy nauką. Podczas leczenia, w ramach treningu nowych zachowań, nierzadko montowany jest w komputerze alarm, który po upływie określonego czasu przypomina, że należy wyłączyć to urządzenie i przejść do innej aktywności. Konieczne w leczeniu jest także przygotowywanie szczegółowego realnego planu dnia, uwzględniającego określenie ram czasowych korzystania z komputera czy Internetu, a także innych codziennych aktywności, z wypoczynkiem włącznie. Realizacja takiego planu powinna zmienić dotychczasowe nawyki i zwyczaje oraz pozwolić na zagospodarowanie na nowo tych obszarów życia, które zostały zaniedbane w wyniku uzależnienia. Davis (2001) zaproponował, aby podczas leczenia stosować 10 wspomagających je zasad: usytuować komputer w miejscu uniemożliwiającym izolowanie się od otoczenia, korzystać z komputera w obecności innych osób, zmieniać pory korzystania z Internetu (komputera) oraz robić przerwy, odnotowywać codziennie swoje wszystkie aktywności (w tym czas spędzany przy komputerze), nie używać w sieci pseudonimów, rozmawiać o swoim problemie z bliskimi i znajomymi, wykonywać ćwiczenia fizyczne, robić stopniowo coraz dłuższe przerwy w korzystaniu z Internetu (komputera), starać się kontrolować swoje myśli dotyczące Internetu, stosować techniki relaksacyjne. Bardzo pomocna jest zmiana rytmu korzystania z sieci, tj. więcej krótszych, a mniej dłuższych sesji. Wspomniany wcześniej Ivan K. Goldberg, psychiatra z Uniwersytetu Columbia, założył w 1995 r. internetową Grupę Wsparcia dla Osób Uzależnionych od Internetu. Dzięki inicjatywie Richarda A. Scotta, który na swojej stronie internetowej opisał własną historię zmagania się z uzależnieniem od Internetu, powstała grupa Anonimowych Internetoholików (Net-aholics Anonymous). Opracowano, opartą na doświadczeniach Anonimowych Alkoholików, wersję Programu 12 Kroków dla uzależnionych od Internetu. Istnieją także grupy Chataholics Anonymous, czyli osób uzależnionych od rozmów poprzez Internet (ang. chat – rozmowa, pogawędka). Warto też wiedzieć, że funkcjonuje, oparta na Programie 12 Kroków, grupa Appleholics Anonymous (anonimowych osób uzależnionych od komputerów osobistych Mc Intosh firmy Apple). Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Zdania na temat ewentualnego wyleczenia są podzielone. Przez wyleczenie należałoby bowiem rozumieć sytuację, kiedy osoba uzależniona od komputera lub sieci odzyskuje pełną kontrolę nad swoimi zachowaniami. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia? Po zakończeniu stacjonarnego lub ambulatoryjnego podstawowego programu psychoterapii uzależnienia należy zadbać o utrwalenie rozpoczętych zmian, kontynuując terapię w warunkach ambulatoryjnych (w poradni) lub poprzez realizowanie Programu 12 Kroków w ramach wspomnianych wyżej wspólnot. Co robić, aby uniknąć zachorowania? Po pierwsze, nie należy popełniać spotykanego nagminnie błędu, jakim jest pozostawianie dziecka sam na sam z komputerem w zamkniętym pokoju. Komputer, który stał się nieodłącznym elementem życia osób dorosłych, zaczął jednocześnie coraz częściej zastępować dzieciom kontakty z rodziną, zabawy z rówieśnikami, czytanie książek czy uprawianie sportu. Dla wielu dzieci korzystanie z niego stało się podstawową formą spędzania czasu i to nie tylko tzw. wolnego. Zbyt wczesne, a szczególnie niekontrolowane przez dorosłych, używanie komputera powoduje, że zamiast doskonałego narzędzia kształcenia i rozwoju oraz źródła radości – komputer staje się źródłem wielu zagrożeń i problemów. Bardzo łatwo może też dojść do uzależnienia. Chińscy badacze (China Youth & Children Research Center) opublikowali w styczniu 2007 r. raport, z którego wynika, że 17,1% młodych Chińczyków w wieku 13–17 lat jest uzależnionych od Internetu, a jeden z pekińskich sędziów szacuje, że ponad 80% przestępstw popełnianych w Pekinie przez nieletnich ma związek z Internetem. Aby komputer mógł spełniać pożyteczną rolę w rozwoju dziecka, nie wolno przegapić momentu, kiedy ciesząc się, że dziecko woli spędzać czas w domu zamiast z kolegami na podwórku, rodzice nie wiedzą, że robi to nie z przywiązania do rodziny, ale dlatego, żeby być bliżej komputera. Rodzice nie mają świadomości, że za zamkniętymi drzwiami pokoju ich dziecko coraz bardziej zagłębia się w świat wirtualny. Ograniczanie dostępu do komputera dopiero wówczas, kiedy na przykład pojawią się poważne problemy z nauką, traktowane będzie zawsze przez dziecko jako akt wrogi, polegający na odbieraniu mu czegoś, co (za nieświadomym przyzwoleniem rodziców) stało się dla niego czymś niezmiernie ważnym. W przypadku osób dorosłych, jeżeli bliscy sygnalizują, że zbyt wiele czasu pochłania nam komputer, warto przeanalizować swoje postępowanie i zrewidować swoją hierarchię wartości. Aby łatwiej zobiektywizować własną ocenę sytuacji, należy analizować i zapisywać sposób spędzania czasu każdego dnia i być może starać się stopniowo odbudowywać swoje prywatne życie i wcześniejsze zainteresowania. Jeśli się to nie uda, należy zwrócić się po pomoc do specjalisty terapii uzależnień. Należy też pamiętać, że bardziej zagrożone uzależnieniem od komputera lub od sieci będą osoby: młode, sfrustrowane i zagubione w świecie dorosłych, mające problem z bezpośrednim kontaktowaniem się z innymi, z poczuciem niskiej wartości, potrzebujące dowartościowania, z problemami emocjonalnymi czy zaburzeniami afektywnymi, poszukujące przyjaźni, romansu, narzekające na swojego męża lub żonę, z nieleczonymi dysfunkcjami seksualnymi, cierpiące na inne uzależnienia, które traktują Internet jako „bezpieczną” używkę. 1 Prawa Murphy'ego (także prawa Finagle'a lub prawa Soda) – zbiór popularnych, często humorystycznych powiedzeń Uzależnienie od komputera u dzieci w dużej mierze pojawia się na skutek zaniedbań. Postarajmy się więc odpowiednio wcześnie o profilaktykę i własnym zachowaniem pokazujmy dziecku, że urządzenia elektroniczne są przydatne, ale nie niezbędne w codziennym życiu - zwłaszcza poza pracą czy obowiązkami szkolnymi. Zdjęcie: Envato Musztra wojskowa, sesje grupowe, a także warsztaty terapeutyczne, podczas których lepi się garnki z gliny. Takie atrakcje czekają na uzależnionych od internetu w pierwszym ośrodku odwykowym w Korei Korei Południowej, gdzie właściwie każdy ma dostęp do taniego i szybkiego internetu, gdzie wszystkie sprawy urzędowe można załatwić online, a życie towarzyskie kręci się wokół komputerów, uzależnienie od internetu stało się poważnym problemem. Szczególnie w przypadku młodych ludzi, pochłoniętych przez serwisy społecznościowe, komunikatory czy gry 30% osób poniżej 18 roku życia (ok. 2,4 milionów osób) zagrożonych jest uzależnieniem - wynika z wypowiedzi psychiatry dziecięcego Ahn Dong-hyun z Uniwersytetu Hanyang w Seulu - pisze New York Times. Faktyczne oznaki uzależnienia mogą być już widoczne u około ćwierć miliona z nich. Zaliczyć do nich można nieumiejętność powstrzymania się od korzystania z komputera, coraz dłuższe przesiadywanie przez monitorem, czy złość, gdy podejmowane są próby uniemożliwienia zalogowania się do Korei Południowej podjął walkę z problemem, tworząc w tym celu sieć 140 centrów konsultacyjnych dla uzależnionych od internetu i wprowadzając do 100 szpitali specjalne programy leczenia. W tym roku powstał też pierwszy obóz odwykowy dla osób, które nie umieją przestać korzystać z komputera i w lesie, godzinę drogi na południe od Seulu, przyjął w tym roku dwie pierwsze grupy uzależnionych mężczyzn - łącznie 34 osoby. W czasie 12-dniowego pobytu mają oni zakaz korzystania z komputerów, a telefony komórkowe służyć mogą jedynie do rozmów (maksymalnie godzina dziennie). Ćwiczenia fizyczne oraz zajęcia grupowe mają umocnić więzi z realnym światem, osłabiając te istniejące z wirtualnym. Pracownicy, opłacanego w całości przez rząd, obozu chcą młodym Koreańczykom pokazać życie bez na jedno miejsce jest ponad 4 chętnych, w przyszłym roku liczba sesji zostanie podwojona. Eksperymentowi temu przyglądać się będą bacznie także badacze z Chin, Tajwanu oraz Stanów Zjednoczonych, gdzie także dostrzega się problemem uzależnienia, zwłaszcza wśród młodego pokolenia.[Michał Chudziński]Wszystko na temat Internetu w sklepie
\n \n obóz dla uzależnionych od komputera
Potraktowała ten nałóg podobnie do uzależnienia od hazardu[3] , przeprowadziła badania na grupie 496 respondentów, które pozwoliły wyodrębnić typy uzależnienia komputerowego (omawiane są one w rozdziale 2.1) oraz grupę osób zagrożonych, którymi według K. Young okazali się być bezrobotni mężczyźni oraz kobiety w średnim
data publikacji: 14:48 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Korzystasz z internetu codziennie, w ramach pracy i prywatnie, czytasz informacje, robisz zakupy, kontaktujesz się ze znajomymi, grasz w gry. I w pewnym momencie nadchodzi dzień, kiedy nie możesz tego zrobić, chociażby z przyczyn technicznych. Pojawia się lęk, zawroty głowy, a nawet bóle brzucha. Klasyczny syndrom odstawienia, który z kolei jest jednym z elementów uzależnienia. Leszek Glasner / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Problem dotyczy dorosłych i dzieci Syndrom FOMO - lęk przed brakiem dostępu do sieci Sprawdź, czy masz objawy uzależnienia W poniedziałek nastąpiła globalna awaria popularnych serwisów społecznościowych. Ruch z Facebooka i Instagrama na kilka godzin przeniósł się do innych serwisów internetowych. Internauci potrzebowali dopływu informacji i możliwości komunikowania się Dla wielu użytkowników internetu takie awarie to prawdziwy kataklizm. W przypadku osób uzależnionych w takich momentach może pojawić się niepokojący syndrom odstawienia Poniżej publikujemy kilka pytań, na podstawie testu znanej amerykańskiej psycholożki Kimberly Young. Odpowiedz na nie i sprawdź, czy grozi ci uzależnienie od internetu. Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onetu Kilkugodzinna przerwa w dostępie do Facebooka, Instagrama i komunikatora WhatsApp w poniedziałkowy wieczór odbiła się szerokim echem w mediach na całym świecie. Wszyscy pisali tylko o tym. Ale to nie wszystko – raporty na serwisie DownDetector pokazały, że równocześnie zaczęły się problemy z przeciążeniem innych serwisów – awaria Facebooka spowolniła Twittera, Amazona, Tik-Toka, a nawet Netflixa. Tak zadziałało nagłe przeniesienie ruchu z niedziałających mediów społecznościowych do tych, które jeszcze funkcjonowały. Chociaż dla wielu internautów awaria była jedynie powodem do żartów, przesyłania zabawnych memów i komentarzy, fakt ten uświadomił nam, jak bardzo jesteśmy uzależnieni od internetu, nieustającego przepływu informacji i możliwości szybkiego i bezproblemowego komunikowania się. Nie ma Facebooka – przechodzę na Twittera. Aż strach pomyśleć, co by się działo, gdyby awaria potrwała dłużej. Uzależnienie od Internetu - czym jest, skąd się bierze i jak z nim walczyć? Syndrom FOMO Problem dotyczy dorosłych i dzieci Chociaż uzależnienie od internetu nie jest uznane oficjalnie za jednostkę chorobową, może powodować negatywne objawy psychosomatyczne i wymagać terapii. Niepohamowana potrzeba korzystania z internetu nie tylko nie jest korzystna dla zdrowia osoby uzależnionej, ale też w dalszej perspektywie może wpływać negatywnie na życie zawodowe, rodzinne i towarzyskie. Szczególnie groźne jest to dla młodych ludzi, a zwłaszcza dla dzieci i nastolatków, tym bardziej że to właśnie najmłodszych grup wiekowych coraz częściej dotyczy problem uzależnienia. Autorzy raportu "Nastolatki opublikowanego we wrześniu przez Państwowy Instytut Badawczy NASK, zwracają uwagę na fakt, że czas spędzany online przez młodzież rośnie od wielu lat. Już co trzeci nastolatek (33,6 proc.) przejawia symptomy tzw. problematycznego użytkowania internetu. Z badań wynika, że nastolatki spędzają obecnie w sieci w czasie wolnym średnio 4 godziny i 50 minut dziennie. W dni wolne od zajęć szkolnych czas ten wydłuża się średnio do 6 godzin i 10 minut. Blisko co dziesiąty (11,5 proc.) nastolatek w wolnym czasie jest aktywny w sieci ponad 8 godzin dziennie, a co piąty (21,3 proc.) spędza tyle czasu przed monitorem w dni wolne od lekcji. Co szósty nastolatek (16,9 proc.) intensywnie korzysta z internetu w godzinach nocnych (po godz. 22). Uzależnienie - rodzaje uzależnień, leczenie, rokowania [WYJAŚNIAMY] Syndrom FOMO - lęk przed brakiem dostępu do sieci Uzależnienie od internetu ma wiele różnych postaci. Może to być uzależnienie od kontaktów społecznych, erotomania internetowa lub tzw. syndrom FOMO (z ang. fear of missing out), czyli lęk przed brakiem dostępu do najnowszych informacji. Uzależnienie od sieci w przypadku osób dorosłych ma podobne objawy jak u dzieci. Dorośli siecioholicy muszą coraz dłużej korzystać z internetu, by odczuć satysfakcję. Również tracą rachubę czasu i odczuwają silną potrzebę, a nawet przymus psychiczny, by "sprawdzić coś" w internecie. Brak możliwości korzystania z internetu pogarsza ich samopoczucie i bywa przyczyną agresji. Spada odporność i zwiększa się podatność na infekcje. Objawów psychosomatycznych może być znacznie więcej, wiele zależy od tego, jak szybko zorientujemy się, że potrzebna jest fachowa pomoc. Sprawdź, czy masz objawy uzależnienia Amerykańska psycholog Kimberly Young, która specjalizowała się w uzależnieniach od internetu i komputera, opracowała krótki test, który dziś jest często cytowany jako podstawowy sposób weryfikacji, czy mamy do czynienia z nałogiem. Poniżej skrócona wersja testu: Odpowiedz szczerze na pytania: Czy zdarza ci się nieustannie myśleć o aktywnościach w internecie i czy nie możesz się już doczekać kolejnych sesji w sieci? Czy czujesz potrzebę zwiększania ilości czasu spędzanego w internecie? Czy odczuwasz wewnętrzny niepokój, rozdrażnienie lub inne negatywne objawy w czasie, kiedy nie korzystasz z internetu? Czy kiedykolwiek podejmowałeś/aś próby ograniczenia czasu spędzanego w internecie? Czy zdarza ci się spędzać na aktywnościach w internecie więcej czasu, niż wynikałoby z wcześniejszych planów? Czy kiedykolwiek pojawiło się ryzyko zerwania kontaktów z kimś bliskim, utraty ważnej relacji, problemów w pracy lub kłopotów z nauką w związku ze spędzaniem zbyt dużej ilości czasu w Internecie? Czy okłamywałaś/eś członków rodziny, terapeutę czy inne osoby, aby ukryć, jak bardzo jesteś zajęty? Czy internet jest dla ciebie sposobem ucieczki od problemów albo uniknięcia nieprzyjemnych uczuć (np. poczucia bezradności, poczucia winy, niepokoju lub depresji)? Jeśli na więcej niż połowę pytań odpowiedź była twierdząca, oznacza to, że występuje ryzyko uzależnienia od internetu. Warto w takiej sytuacji skontaktować się ze specjalistą. Przeczytaj również: Anka nie rozstaje się z telefonem. Zabiera go nawet do łazienki Dlaczego się upijamy? Naukowcy szukają odpowiedzi w naszych mózgach Uzależnienie to choroba mózgu - nowa definicja nałogów Uzależnienie od komputera Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. ZOBACZ TAKŻE Objawy alkoholizmu- alkoholizm co to za choroba? Źródła uzależnienie Internet uzależnienia Uzależnienie od Internetu - czym jest, skąd się bierze i jak z nim walczyć? Syndrom FOMO Internet jest integralną częścią życia wielu z nas. Dzięki szerokiemu spektrum możliwości jakie oferuje, stał się nie tylko narzędziem pracy, ale i źródłem... Naltex - lek wspomagający walkę z uzależnieniami. Jak działa Naltex? Naltex jest lekkim wspomagającym walkę z uzależnieniami. Nie jest jednak środkiem leczącym ten problem, a wyłącznie ułatwiającym powstrzymanie się przyjęcia... Anna Krzpiet Uzależnienia od alkoholu – leczenie, objawy Spośród licznych rodzajów nałogów, od powszechnie akceptowanych, takich jak papierosy, do znacznie trudniejszych w leczeniu i konsekwencjach, jak narkotyki,... Nicorette Spray - jak działa, sposób użycia, walka z uzależnieniem od nikotyny Nikotynizm to jedna z chorób cywilizacyjnych współczesnego świata. Uzależnienie od palenia papierosów dotyka około 25% dorosłych Polaków. Po papierosy częściej... Opioidy - ból, wskazania, zatrucie, uzależnienie. Jakie są rodzaje opioidów? Opioidy to leki przeciwbólowe stosowane do leczenia długotrwałych i silnych bólów. Opioidy należą do grupy substancji działających na receptory opioidowe... Uzależnienie od narkotyków Uzależnienie od narkotyków to jedna z chorób cywilizacyjnych współczesnego społeczeństwa. Jej konsekwencje są różnorakie i dotyczą zarówno samych osób,... Narkomania - fazy i leczenie. Przyczyny uzależnienia od narkotyków Narkomania to choroba złożona, polegająca na uzależnieniu chorego od substancji psychoaktywnych. Narkomania jest problemem wielu płaszczyzn: medycznej,... Uzależnienie - rodzaje uzależnień, leczenie, rokowania [WYJAŚNIAMY] W dzisiejszych czasach uzależnieniem oraz zachowaniem nałogowym może być prawie wszystko. Do najczęstszych uzależnień należą: alkoholizm, nikotynizm, pracoholizm,... Uzależnienie od gier wideo i komputerowych chorobą psychiczną Uzależnienie od gier wideo i komputerowych to coraz powszechniejszy problem społeczny. To nałóg, który nie dotyczy tylko dzieci, ale również osób dorosłych.... Polacy uzależnieni od środków przeciwbólowych Coraz więcej Polaków zażywa leki przeciwbólowe, uspokajające i nasenne jak cukierki. Nie zdają sobie sprawy, że to już uzależnienie.
Poniżej zamieszczamy informacje o nieodpłatnej ofercie warszawskich podmiotów, która jest skierowana do osób pijących ryzykownie, uzależnionych od alkoholu i ich bliskich. Materiały są pogrupowane według dzielnic Warszawy. Wybierz na mapce jedną i sprawdź inicjatywy w twojej okolicy. W większości poniższych programów mogą
Wraz z postępującą komputeryzacją Państwa Środka, coraz częściej występuje tam zjawisko uzależnienia się użytkowników komputerów od internetu i gier. By pomóc takim ludziom, w większości młodym, utworzono dla nich specjalne obozy. Panująca tam wojskowa dyscyplina ma wyleczyć ich z uzależnienia. Niestety obozy mają już swoją ofiarę - 16-letni Deng Senshan został pobity na praw człowieka są przeciwni metodom, jakie stosowane są wewnątrz obozów. Pod ich naciskiem w zeszłym miesiącu chińskie władze wycofały się z kontrowersyjnej terapii elektrowstrząsami. Deng Senshan, który trafił do obozu Guangxi Qihuang Survival Training Camp, niestety nie doczekał końca kuracji. Wkrótce po rozpoczęciu pobytu, został karnie odizolowany od reszty grupy. Został pobity przez osoby nadzorujące obóz "za zbyt wolne bieganie". Wkrótce po ty tym zmarł w wyniku poniesionych obrażeń. Jego rodzice zapłacili wcześniej za pobyt Denga w obozie około 1000$.Metody "terapii" są opracowywane przez "Wujka" Yang Yongxin. Jest on autorem terapii wstrząsami i pomysłu z utrzymywaniem wojskowego rygoru. Mimo wielu kontrowersji, rodzących się wokół obozów, chińskie władze nie zamierzają ich zamykać. Twierdzą, iż problem uzależnienia od internetu rośnie w tak zastraszającym tempie, iż jedynie obozy takiej jak w Guangxi mogą im obóz dla uzależnionych (fot. IDG)Źródło: 2gBAO9.
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/124
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/376
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/188
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/16
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/15
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/70
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/215
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/34
  • 63s4v8kzv0.pages.dev/9
  • obóz dla uzależnionych od komputera