Porady naszych EkspertówWitam, Moja córka od paru tygodni budzi się niemal co noc z krzykiem, woła mnie do swojego pokoju. Jak wchodzę i coś do niej mówię to nie słucha mnie tylko powtarza jedno zdanie '"ja chce ten..." i jak pytam co chce i czy pić, czy co to ona dalej mówi to samo. Próbowałam z nią rozmawiać i pytać o co chodzi, ale jak tak krzyczy to nic do niej nie dociera. Jedyny sposób, żeby się uspokoiła to powiedzieć, że nie wiem o co jej chodzi i co chce i wrócę jak się uspokoi. Wtedy ona zaczyna jeszcze głośniej wrzeszczeć. Ja wychodzę z pokoju, wracam po około minucie. Pytam czy już się uspokoiła, proponuję, żeby się napiła wody, ona przestaje płakać, przykrywam ją i jej pieska maskotkę, z którym już od dawna śpi, daję jej buziaka, a ona usypia. Dodam, że już od ponad roku śpi sama w swoim pokoju, przed snem mamy swoje rytualy; myjemy się, czytamy bajkę, modlimy i idzie spać. Ja wychodzę z pokoju, a ona usypia sama, z tym nie ma żadnego problemu. W dzień już nie śpi od pół roku, a wieczorem chodzi spać codziennie o tej samej porze. Jak miała około 1,5 roku to też się budziła co noc przez około 2 tygodnie i chciała iść do mojego pokoju, albo mnie zwabić do swojego i to do tego stopnia, że specjalnie stukała głową w łóżeczko i mówiła, że się uderzyła, żebym przyszła. Wtedy na to nie reagowałam, bo bałam się, że jak się uderzy w głowę, a ja przyjdę, to będzie tak robiła cały czas. Jak to nie poskutkowało to obrała inną taktykę, że chce siusiu, a potem nawet specjalnie kaszlała i wymuszała wymioty. Na szczęście wtedy sobie z tym poradziłam. Dodam, że teraz ma półrocznego braciszka. Nigdy nie spała z nami w łóżku, może parę razy jak była malutka i to i tak nie całą noc, ale teraz jak się budzi to nic nie wspomina, nawet o wyjściu z łóżeczka, po prostu krzyczy i mówi, że "chce ten...". Nie wiem co mam robić i jak sobie z tym poradzić. Z natury jest dzieckiem spokojnym, miłym i pomocnym, kocha swojego braciszka, na co dzień nie okazuje zazdrości tylko czasem zwraca na siebie uwagę i zaczyna mówić o swoim wymyślonym piesku imieniem Poppy, którego wymyśliła około rok temu. Teraz już rzadko, ale jednak jeszcze o nim mówi, że Poppy siedzi koło niej, że skacze. Kiedyś chodziła przez kilka tygodni z ręką zwiniętą w pięść, bo mówiła, że trzyma smycz, a jak chciała coś wziąć do tej ręki to najpierw musiała oddać komuś smycz, a dopiero potem to brała. Nie wiem w jakim wieku jakie zachowania są normalne. Liczę na wyjaśnienie moich wątpliwości i pomoc. Dziękuję. Beata Witam, Zachowanie córeczki polegające na zabawie z wyimaginowanym pieskiem jest naturalne i świadczy o dużej wrażliwości i wyobraźni dziecka. Wybudzanie się w nocy z silnym płaczem i trudności z kontaktem z dzieckiem mogą świadczyć o zaburzeniach snu. Lęki nocne (łac. pavor nocturnus, ang. night terror) to zaburzenie snu pojawiające się u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 12 lat (najczęściej od 2 do 6 lat), występujące jednak (rzadko) u ludzi w każdym wieku. Epizody lęku nocnego zaczynają się w pierwszych godzinach po zaśnięciu i mają dość dramatyczny przebieg. Podczas takiego "napadu" dzieci się nie budzą. Zapadają w głęboki sen i rano nie pamiętają, że coś takiego miało miejsce. Najlepiej usiąść przy dziecku nie zapalając światła i delikatnie głaskać lub szeptać uspakajające słowa. Po ustępowaniu lęku delikatnie ułożyć malucha do snu. Dzieci z tego wyrastają. Warto sprawdzić czy córeczka nie ma powiększonego trzeciego migdałka, gdyż takie dzieci często wybudzają się w nocy z powodu niedotlenienia. Proszę to zweryfikować. Pozdrawiam Katarzyna Osak Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.